15 december: Een wàt…..?

Mijn PERSOON op het gezins-Sinterklaasfeest was Carlijn.
Op haar verlanglijstje stond een speldenkussen-armband, een mij onbekend fenomeen.
Er stond bij dat ‘home -made’ ook een mogelijkheid was.
Eerst maar eens op internet gezocht hoe zo’n ding er uitziet: zie afbeelding links (van Bol.com).

Hoe pak je zoiets aan?
Als basis nam ik de armband die Carlijn in 2015 zelf voor mij gemaakt had : een stuk breed,  zwart elastiek, helemaal vol met groene knopen.
Voor een afbeelding en een beschrijving van die armband kun je terecht op het blog: ‘Knopen in een andere rol‘ uit 2015.
Daar haalde ik twee dikke knopen vanaf om ruimte te maken.

Vervolgens zocht ik een rose, gehaakt hartje dat ik ooit eens van een buurvrouw kreeg.
Toen haakte ik twee iets grotere hartjes van blauw gemeleerd katoen.
Dat deed ik volgens de haakbeschrijving die je vindt op deze link van de website ‘Karin aan de haak’.
Het rose hartje gebruikte ik als vulling voor twee nieuwe hartjes (boven en onderkant)  die ik (met het buurvrouwhartje er tussen)  aan elkaar haakte met vasten.

Voor de bovenkant borduurde ik een rechthoekig lapje met de voorletters van haar namen (Cornelia Trijntje). Dat naaide ik bovenop het hartje. Daarna naaide ik het hart op twee plaatsen vast op de knopenarmband.

Ze was er blij mee.
“Zo handig!”
Ze vertelde beeldend hoe ze een jurk had genaaid die aan de onderkant moest worden afgespeld en hoe zo’n gedoe het dan was met die spelden in dat doosje en als je dan bukte dan prikten die spelden….. en nu doe ik dit zo om mijn arm en dan KIJK!
Kind,  hoe heb je het ooit gered zonder speldenkussenarmband.

Ze kreeg er een doosje glasknopspelden bij; dat was duurder dan de hele armband.
Maar daar gaat het immers niet om bij het Sinterklaasfeest.