een alternatief voor 'de waan van de dag'

16 december: Dit is uw orgel, Heer, dit is uw kerk.

Zaterdagmiddag 10 december was ik na het zingen met het PKN-Christmascarolkoor tot 17.00 uur gids/rondleider in de Catharinakerk.
Het was een drukte van belang, want heel veel bezoekers van de Weihnachtsmarkt liepen even binnen.
Zulke grote groepen mensen tijdens een openstelling van de kerk zijn we in de zomer beslist niet gewend.
Eén keer heb ik het echt druk gehad en dat was toen de Drentse Fiets Vierdaagse door Roden kwam.
Lees voor een verslag van die middag het blog ‘Nie knapp’m maor zoeg’n’ uit 2019.

Het was ronduit gezellig in de kerk; overal zaten groepjes mensen de beelden en teksten op de beamer te bekijken.
Ad van Nes speelde die middag bekende kerstmuziek op het orgel en er waren veel mensen die even in het koor gingen zitten om te genieten van het orgelspel en de sfeer in de kerk.
Hele gezinnen sjouwden met kinderwagens en buggy’s door het gebouw ‘KIJK! PAPA! Wat een grote kerstboom!”
Onder het orgel zat een stel dames met een grote kom snert met roggebrood met spek: “Hier kunnen we even zitten en het is warm….”
In mijn ooghoek zag ik een mevrouw achter de preekstoel wegkomen.
Daar is een stiltehoek ingericht;  er brandden een paar kaarsen en daar kunnen mensen zelf ook een kaarsje aansteken.
Ze had een briefje in haar hand.
“Dit heb ik meegenomen. Mag wel, hé?”
Tuurlijk.
“Wat een weldadige rust, had ik even nodig’.

Het zal voor haar begrippen rustig geweest zijn in de kerk, maar in mijn beleving was het dat niet.
Maar achter de preekstoel, een poosje alleen op een stoel in het hoekje had zij het wel zo ervaren.
“Zo met die mooie kerstmuziek op de achtergrond en het geroezemoes in de kerk kwam ik helemaal tot rust. Daarom nam ik dat briefje mee, dat sprak me aan.”

Eerlijk gezegd wist ik niet dat die briefjes daar lagen; ik nam er één mee naar huis.
Toen ik de tekst had gelezen begreep ik wat die mevrouw bedoelde.

God
hier ben ik
over de drempel.
Op zoek naar rust,
op zoek naar ruimte.
Weg van de chaos in mijn hoofd.
Er is zoveel, Heer
wat mijn denken vult,
zo veel wat mij bezig houdt
en waar ik geen antwoord op heb.

Laat mij hier
in de stilte
rust vinden bij U,
die mij kent
en doorgrondt,
zodat ik opgericht
verder kan
het leven in
van alledag.

Dit is uw orgel, Heer, dit is uw kerk…….
Iedere vrijdag is de Catharinakerk open van 11.00 tot 12.00 uur voor een moment van stilte en bezinning.
Klik hier voor een llink naar de PKN-website.

Vorige

15 december: Een wàt…..?

Volgende

17 december: Over de grens

  1. Henk Kouwenberg

    Mijn gebed is een lied gezongen door D.C. Lewis (alias Ruud Eggenhuizen) uit januari 1970. De tekst is van Gerrit den Braber, de muziek van Joop Stokkermans, het arrangement van Bert Paige[1] in de stijl van een klassiek orgelkoraal, met tegengesteld verlopende melodierichtingen voor de stemvoering van klavier en pedaal. In het lied is het Garrels-orgel[2] van de Groote Kerk van Maassluis[3] te horen, bespeeld door Feike Asma. De trompetsolo is van Jan Marinus (1923-1990).[4] De plaatopname en bediening van de registers zijn door Harry van Hoof en D.C. Lewis verzorgd.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén