Op 26 maart van het vorige jaar blogde ik dat ik begon met een nieuw handwerkproject.
In het huis-kantoor van Gerard zit een nis, waar een tweepersoonsbed staat.
Als we geen slapers hebben staat dat bed rechtop tegen de muur aan.
Daarvoor zou ik een gordijn haken voor het bed in opgeklapte staat; als het bed naar beneden wordt gehaald en wordt gebruikt, dan kan het gordijn dienen als sprei.
Wil je het blog van het begin van het project nog eens lezen?
Hierbij een link: Weefsteek? Of Keltische steek?
Het project had een paar overeenkomsten met een zwangerschap.
– het duurde 9 maanden
– het was een samenwerkingsproject van Gerard en mij; Gerard had het kamertje behangen en maakte een ophang-stok.
– het sprei/gordijn werd in de loop van die 9 maanden zo groot dat ik het met goed fatsoen niet meer mee kon nemen.
– ik was er op het laatst behoorlijk flauw van
– het is een prachtig ding geworden; net als onze dochters 😉
– het was alle moeite meer dan waard.
Inmiddels is het klaar en hangt het in de nis: het past precies.
Gerard bedacht het ophangsysteem: een houten stok, die in een soort eindsteun valt.
Een precieze beschrijving van hoe ik het gemaakt heb zou veel te uitgebreid worden; zoals zo vaak bij mij was het veel natte vingerwerk en ‘kiek maor eem’.
Daarom hieronder een beschrijving van hoe ik het ongeveer heb gedaan.
– Ik wist hoe breed de sprei moest worden, dus ik haakte een ketting van lossen. Zo lang, dat het sprei er aan weerskanten 20 cm overheen zou vallen.
– Steeds als ik 1 bol had opgehaakt, begon ik aan een nieuwe steek, als ik twee bollen had gebruikt, begon ik met een andere kleur.
De steken die ik gebruikt heb zijn:
- De wafelsteek
- De zandsteek
- De waaiersteek
- Hokjes haken: 3 stokjes, 1 losse, 3 stokjes en in de volgende toer afwisselen.
- Noppen haken
- Clusters van 3 stokjes op 1 vaste, in de volgende toer cluster van drie stokjes tussen de vorige twee clusters in.
Klik op de afbeelding rechts voor een vergroting, dan zie je de steken beter.
Als je op de naam van steek klikt, kom je op een handwerksite waar de steek wordt beschreven.
– De lussen om het sprei op te kunnen hangen heb ik zelf bedacht.
Bovenaan begin je met 3 lossen (dit is het eerste stokje) en vervolgens nog 3 stokjes.
Werk keren. 3 lossen, 3 stokjes. Werk keren. Dit dit doen totdat je 8 rijtjes met 4 stokjes hebt.
Nu vouw je de lus naar voren en bevestigt de lus met halve vasten naast de vier opzetstokjes.
Nu haak je 8 vasten en haak je de volgende lus.
Je kunt de lussen ook verder van elkaar af haken of dichter bij elkaar, dan pas je het aantal vasten tussen de lussen aan.
Ben je ook een handwerkster, dan herken je dit vast: leuk om te doen, zo’n groot project, maar nu ben ik ook wel weer blij dat ik iets anders kan opzetten. Van Sinterklaas, die opvallend goed op de hoogte was van mijn wensen, kreeg ik twee bolletjes katoen…….
Willem
Over de techniek van het maken van het bedsprei/voorhang/gordijn, zal ik me onthouden van een oordeel, maar over de namen van de gebruikte steken kreeg ik even het idee bij een banketbakker beland te zijn; wafelsteek, zandsteek en waaiersteek. Allemaal namen die (kunnen) verwijzen naar gebak en ander eetbare en meestal ongezonde waar. De meest onbekende van de drie is misschien nog de waaierwafel. Ziet er een beetje uit als een goed Drents knieperdie, maar dan halvemaanvormig en geplooid.
Wat me opviel waren de argumenten die je opsomde in de vergelijking met de zwangerschap regelrecht van vrouw Helena afkomstig hadden kunnen zijn. Zij gebruikte bij haar zwangerschappen vrijwel dezelfde argumenten.
Lijkt toch iets universeels te zijn.
Corrie Poot
Wat een klus, en wat ben je een doorzetter. Prachtig!