Gistermiddag had ik toeristendienst in de Catharinakerk; dat was niet op de gebruikelijke zaterdag, maar op zondag in verband met de pilot Hop-on-hop-off paardentram.
Eén van onze vrijwilligers vond trouwens dat die naam onmiddellijk moest worden gewijzigd in ‘Stap in – Stap oet’; daar ben ik het natuurlijk volledig mee eens.
Er kwamen twaalf gasten die een kaartje hadden gekocht voor die paardentram, maar het leeuwendeel van de toeristen, 50 maar liefst (!), kwamen ‘los’ ‘binnenlopen. “Wat fijn dat de kerk open is!””
We hadden het zo druk dat we niet aan theedrinken toekwamen.
En natuurlijk was er ook nu weer iets bijzonders: er kwam een meneer bij ons met de vraag of onze kerk ook een stempel had.
Hidde wist dat dat inderdaad het geval was.
“Zou ik die stempel in mijn boekje mogen?””
Het bleek dat die meneer de route naar Santiago de Compostello al voor een deel had gelopen en hij had van alle kerken op die route foto’s gemaakt én een stempel in zijn boekje gekregen.
Bijzonder balboekje
Daar stond Aaltje natuurlijk met de neus bovenop.
Zo’n bijzonder balboekje had ik nog nooit gezien, dus ik maakte foto’s van het boekje, de serie stempels en het zetten van de stempel van ‘onze Catharina’.
Daarna zagen we een aantal foto’s die onze gast onderweg had gemaakt. Prachtige kathedralen en indrukwekkende, gebrandschilderde ramen, wat mooi om te zien!
Gelukkig is onze Catharina niet jaloers aangelegd.
Zij hoeft het niet te hebben van pracht en praal, maar koestert haar eigen kwaliteiten, die wij als gidsen met liefde voor het voetlicht brengen.
Carlijn Waninge
En “stap in, stap oet” bekt ook nog veel lekkerder dan “hop on, hop off”!
Willem
Eerlijkheidshalve, toen ik las over de paardentram die ook nog eens ‘hop on – hop off’ als naam meekreeg dacht ik meteen aan een kinderliedje dat eindigt op ‘Hop paardje hop’, maar dan vertaald als ‘hop horsie hop’. met ‘Stap in – stap oet’ sla je twee vliegen in een klap, je promoot de Drentse taal en het bekt inderdaad erg lekker.
Iets vergelijkbaars is er met het erg in de mode zijnde ‘Bed and Breakfast’ Het is al jaren gelden dat ik in museumdorp Orvelte was en ergens een B&B zag dat zich profileerde met “Slapen en Stoet”. Later kwam ik die naam ook nog tegen bij ’t Huus van de Taol. Wie de eerste was die dat bedacht heeft blijft voor mij dus in nevelen gehuld, maar maakt de vertaling niet minder mooi.