Gepakt. 
Vissticks niet gescand.
Stond ik weer met het schaamrood op de kaken bij de zelfscankassa’s van de Jumbo.
De laatste keer dat dat gebeurde was in juli 2021.
Weten hoe ik dat toen beleefde? Hierbij een link naar het blog ‘Eén artikel is niet gescand…!‘
Inmiddels zijn we twee jaar en 5 maanden verder en overkomt het me weer.
Dit keer geen strenge Jumbo-mevrouw maar een puber-jongen.
Hij verschoot van kleur toen zijn controleer-apparaat rood oplichtte.
“Ik…ik… heb dit nog nooit eerder gehad” stotterde hij en durfde me niet aan te kijken.
“D…de…vissticks…..even vragen!” en weg was hij.
In tegenstelling tot de vorige keer was ik nu minder zenuwachtig dan toen in 2021.
De Jumbo-medewerkster die de schichtige puber kwam helpen ken ik al jaren, weet dat ik daar wekelijks twee keer kom en dat ik al ettelijke pakjes gratis stroopwafels heb meegekregen omdat je bij elke ‘goede steekproef’ een sticker krijgt.
Maar nu ben ik dus een recidivist.
Ik weet zeker dat ik die vissticks niet met opzet niet heb gescand, maar toch voelt het stom om zo bij een kassa te staan.
Moet ik dan nog wel zelf scannen?
Maar steeds eerst in de rij staan, dan al die boodschappen uit je kar op de band leggen en daarna alles weer inpakken: daar heb ik ook geen zin meer in.
Na het ‘heterdaadje’ in 2021 veranderde ik wel iets in mijn manier van boodschappen doen.
De boodschappen die ik in de kar deed, deed ik niet gelijk in de tassen.
Als er weer een stuk of 6 tot 8 artikelen in de kar lagen, scande ik ze en pas dan deed ik ze in mijn eigen boodschappentas.
Maar als het al zo lang goed gaat groeit het zelfvertrouwen, word je wat onzorgvuldiger en op het laatst denk je dat die extra drempel er wel af kan.
Nee dus.
Eerst scannen, dan pas in de tas.
Ik denk dat ik de eerstvolgende keer alles wel vier keer controleer……
Willem
Een kassa en is voor mij net als een auto, ik heb er geen enkele moeite mee als ik niet weet hoe het ding (motorisch) werkt, sterker nog, het interesseert me geen lor, maar verwacht wel van dat diegene die het onderhoud doet precies weet hoe een en ander in elkaar steekt. Of zoals een oud-collega altijd zei: “Laat het jasje aan het stoeltje hangen waar het thuishoort”
Dat heb ik ook met een kassa, zelfscan of niet. Je zult wel begrijpen dat ik me alleen aan de zelfscankassa waag als er echt geen ander alternatief is. Die enkele keer dat het echt moet gebeurt er ook altijd iets wat ik niet snap, of waarvan me de logica volkomen van ontgaat. Zo ben ik ooit eens ongewild een winkeldief geworden door zo’n zelfscankassa. Had o.a. 10 plantenschotels gekocht bij de Action en had dat ook ingegeven bij de kassa, maar kennelijk niet goed. Aan het eind van de sessie zie ik een bedrag staan dat vrijwel overeenkwam met wat ik zelf ook uitgerekend had, en voelde dus geen enkele argwaan. Betalen en naar huis dus. Bekijk ik thuis de kassabon nog eens en zie dat er maar een plantenschotel is afgerekend en dat het totaalbedrag net geen € 18, zoveel was, maar €8, zoveel. Op die manier heb ik de Action dus voor ca €10 benadeeld en volkomen ongewild.
Toen ik dat bij een volgend bezoek aan de kassamedewerker vertelde en aanbood die 9 euro alsnog aan hem te betalen was zijn antwoord dat het meer administratietijd en -kosten vergde en dat hij het aanbod waardeerde, maar het niet hoefde. Ik kreeg er wel bij te horen dat ze ook gemerkt hadden dat de aantallen ingeven niet altijd goed werkte en daarom alle artikelen gescand moesten worden. Aantallen ingeven deden ze alleen nog bij de bemande kassa’s