D
it veurjaor kreeg ik een plat pakkettie in de busse.
Dat kreeg ik van Willem, vaste lezer van dit blog en vaste ‘reageerder’, zie rechterkantlijn.
Hij hef ook al ies een gastblog schreven.*
Hij woont in het midden van het laand, maor hef in zien jeugd in Drenthe woond en koestert de streektaol.
Hij was kennelijk an ’t opruumen west, want in het pakkettie zat allemaol ‘Drents spul’.
Dat haar e kregen van een ‘bewaarderig’ lid van de Drèentse Verening wel vund dat het niet zomaor vortgooid worden mus, met de vroag of hij daor belang bij har. Of misschien iene wus wel aj der een plezier met deden.
Zodoende kwam ik in beeld umdat Willem zien har dat der nogal wat liedties bij zaten en ik daor gangs met bin.
Der zat een handgeschreven brieffie bij:
“….boekies, bladties met vassies, gedichies, vertellegies en nog veul meer……”
Ik wol hum de portokosten nog vergoeden, maor hij schreef: “Zolang ik der niet an failliet dreig te gaon doe ‘k der niet moeilijk over. Zie ’t dus maor as compensatie veur ’t plezier da’j mij geeft met je blog”.
Wat een fijn compliment; dat stik in in de buutse!
Het is allemaole prachtig, maor eigenlieks te old um der nog wat met te doen.
Al blaoderend en lezend komp mij een tied veur de brille die ik zölf niet meer metmaakt heb.
De humor waoras de luu in de veurige eeuw um mussen lachen, zol nou hielemaol niet meer kunnen.
Vrouwonvriendelijk en getuugend van een maatschappij die al lang niet meer bestiet.
Liedties over vaderlandsliefde en smartlappen waorvan mien va zol zeggen: “Het wordt je zuut op de tonge!” Moar hoe vremd het mij allemaol ok veurkwaam: ik vun het mooi um op dizze menier eem trugge te kieken in de tied.
De boekies bewaar ik; wie wet kan ik het nog ies argens veur gebruuken.
Vandage beveurbeeld zet ik een gedichie uut ‘het spul van Willem’ in de schienwarpers op dit streektaolblog.
Het is schreven deur Gerrit Kuipers in 1959 en het giet over ‘eerpelkrabben.’
Luu die heur jeugd deurbracht hebt op een boerderij weet nog precies hoe het was: met de haand de eerpels uut de grond halen.
Aj in de haarst den es bekiekt
dan lig daor ’t kale stoppellaand
en hier en daor ziej ’n pluumpie rook
van d’eerpelrangen die wordt verbraand.Dan lig al ’t volk op ’t eerpellaand;
de manlu in heur oldste broek
de vrouwlu met ’n zak um ’t lief
en um de kop een olde doek.En aal maor krabben, de hiele dag
van nao ’t melken tot an melkenstied
Met mooi weer, och, dan giet’t wal an,
maor regenweer gef vaak verdriet.As ’t regent is t’laand ien modderbrij
dan wo’j zo kleumerig in ’t lief,
en al joen butten doet je zeer,
en rug en bienen wordt je stief!Ie vuult je even een ander meins
aj noa ’t schoften in ’n bult rangen ligt….
en ’t zunnegie zuk even lat zien….
en d’ogen zakt je zachies dicht….
* Het gastblog van Willem is publiceerd in juli 2022 in de rubriek ‘Lezer van de maand’.
Willem
Moi Ada, dat was gien spul wa’k allemaol in de loop van de tied bewaard heb, maor ik kreeg het wal van een ‘bewaarderig’ lid van de Drèentse Verening wel vund dat het niet zomaor vortgooid worden mus. en ‘of ik daor belang bij har of der misschien iene wus wel aj der een plezier met deden’. Zodoende kwamen ie in beeld umda’k zien har dat der nogal wat liedties bij zaten en ie daor gangs met bent.
Dartig jaor leden ha’k het, deink ik, bij een bejaordenhoes in Drente achterlaoten, maor dat leek mij in 2023 gien optie meer.
Van datzölfde lid kreeg ik ok een hiele stapel ingebunden jaorgangen van Oeze Volk kregen. Ok zo’n ding wel aj niet zomaor vortgooid, maor ok te weinig tied hebt um ze allemaol deur te lezen. Ok typisch zo ding wa’k 30 jaor leden achterlaoten zul hebben in “t Derkshoes” in Börk, maor waora’k nou an twiefel of ze der nog belang bij hebt.
Ada
Moi Willem, ik heb het blog anpast naor aanleiding van joen reactie.
Scheuf ik joe toch haost verzaomelwoede in de schoenen…….Ada