Gistermiddag om 17.10 uur was de aflevering van Petrus in het land vanuit Roden. We waren heel benieuwd naar het resultaat van twee dagen filmen.

Wij vonden dat Roden heel goed uit de verf kwam. Allereerst de groep vluchtelingen en de vrijwilligers die hen begeleiden, maar ook de eeuwenoude Catharinakerk kwam mooi in beeld met het najaarslicht vallend door de boogramen. Dominee Walter Meijles is een geboren artiest, die speelde zijn rol fantastisch en ook Koop Daling, klusjesman van onze PKN gemeente, kon goed duidelijk maken waarom ook dit werk belangrijk is en zorgt voor verbinding  in onze gemeente. Hij zei het zo: ‘Je brengt een uurtje door in de kerk, maar de zingeving strekt zich eigenlijk uit over de rest van de week’.
Onze Holy Stitch kwam wel in beeld, maar heel kort. Dat was van te voren ook al gezegd: “We weten niet wat we van dit materiaal gaan gebruiken voor de uitzending.”
Wát een positief beeld werd geschetst van dit aspect van onze gemeente.
Na een week waarin we de echo van het gebral van Geert Wilders nog horen over ‘asielzoekers die onze huizen inpikken’  en ‘grenzen dicht voor gelukszoekers’ is dit een voorbeeld van hoe het ook kan.
Samen.
Vanmorgen vierden we in de kerk de 1e zondag van Advent. Voor en na de dienst tijdens de koffie klonk vooral door dat men trots is op wat de groep vrijwilligers bereikt met liefde, aandacht en geduld. Wil je uitzending ook zien? Klik op de volgende link: ‘Petrus in het land’ in Roden 

Onze cantorij werkte mee aan deze viering, waarin de eerste kaars werd aangestoken.
Ook was er aandacht voor het liturgisch bloemstuk dat in de weken voor kerst op het podium staat bij het thema ‘Ga je mee?’
Dit wordt uitgebeeld met 4 wegwijzers.
Iedere zondag komt een andere wegwijzer aan bod, die richting geeft.
Samen vormen de 4 wegwijzers een ster , die met Kerst zal schijnen.
De weg wordt aangegeven met een guirlande, die elke zondag van andere materialen is gemaakt.
Vandaag wijst de eerste wegwijzer naar beneden.
De weg die we gaan is donker
De guirlande is gemaakt van bruin beukenblad.
Bruin is de kleur van soberheid, inkeer en verlies.
Het afgevallen blad herinnert ons aan de zomer, de tijd dat het nog licht was, maar ook aan onze nietigheid, de tijd van verlies, maar…….. er is hoop.
Rechts een afbeelding. Je ziet de wegwijzers en voor de preekstoel brandt de eerste kaars. (erop klikken voor een vergroting).
Op het Instagram-account van deze website vind je een foto van het adventsstuk.

Op mijn alt-plekje op de achterste rij had ik al mijn aandacht nodig bij de muziek. En bij Karel.
We hadden sommige muziek pas laat gekregen en ik had niet alles op volgorde in mijn map zitten.
Maar het slotlied zat er goed in en was hartverwarmend: hierbij de tekst.

Dat je de weg mag gaan die je goed doet,
dat je opstaat wanneer je valt,
dat je mens mag worden in Gods ogen
en die van anderen.
Weet dat de aarde je draagt,
dat je gaat in het licht
en de wind je omgeeft.
Dat je de vruchten van je leven proeft
en gaat in vrede.