6 december: Stekerij mét de hulpkoster.

Er waren meer mensen niet dan wel, maar toch was het weer erg geslaagd, onze Holy Stitch-bijeenkomst gistermiddag.
27 namen heb ik op papier, met z’n dertienen zaten we in een kring.
Alie had gezorgd voor heel veel lekkere Sinterklaas-lekkernijen en we bespraken met elkaar wat we aan het doen zijn op handwerkgebied.

We hadden gistermiddag even een gast in ons midden: Saakje, de hulpkoster die voor koffie/thee zorgde.
Zij had van Sjoukje een mooie tas gekregen met een geborduurde, zwarte labrador er op. Daar zat een mooi verhaal bij, waarvan ik vond dat de hele groep het even moest horen.
Saakje en Frans hebben sinds een tijdje een nieuwe hond: een zwarte labrador.
Dat was een hulphond, die bij een mevrouw was geweest die het psychisch heel zwaar had, maar hij voldeed eigenlijk niet meer: er moest een nieuw baasje voor hem gezocht worden.
“Ik wil hem eerst drie weken op proef” had Saakje gezegd “want we hebben ook een oude kat en ik wil niet dat die geen plek in huis heeft door een enthousiaste hond”. Ze vertelde dat ze na een paar dagen eigenlijk al ‘om’ was “ik ken mezelf als het om dieren gaat”: de hond was een grote lieverd en de kat en hij konden best samen in één huis. Nu wilde Saakje die vorige eigenares van de hond graag een cadeautje geven en ze had aan Sjoukje gedacht, die de prachtigste dingen maakt met haar borduurmachine. Hiernaast zie je het resultaat. De ‘ooohs’ en ‘aaaah’s’ waren niet van de lucht. Wát een origineel cadeau heb je dan!
(klik op de afbeelding voor een vergroting).

Maar dat was natuurlijk niet het enige dat voorbijkwam.
Tijdens het rondje ‘wat-ben-je-aan-het-doen’ ging er een stapeltje kaarten mee: iedereen kreeg een zelfgemaakte kaart van Sijcolien. Ze vertelde ons ook nog iets over de techniek die ze daarvoor gebruikt had. Meer weten? Lees dan het gastblog dat ze ooit schreef op deze website.
Alie las een lieve vredeswens voor voor iedereen en ze had voor mij een bijzondere kaart gemaakt: daarop zat een zelfgehaakt engeltje.
Dat hadden ze op de vorige bijeenkomst gemaakt; daar kon ik toen niet bij zijn, nu kreeg ik toch zo’n engeltje…leuk!*

Geke maakte van de gelegenheid gebruik om iets te vertellen over het vrijwilligerswerk waar zij zich in deze weken in verliest: spellen uitzoeken, controleren en aanvullen voor de Roder Boekenmarkt. Ze vertelde over de enorme groep vrijwilligers die allemaal een klein stukje werk op zich nemen, waardoor het een activiteit wordt die niet alleen energie kost, maar ook heel veel oplevert aan contacten én voldoening.
Daarom maak ik met de afbeelding rechts vandaag ook een beetje reclame: namens Geke van harte welkom!

Troostdekentjes, trui en sloffen van hetzelfde garen, onderzetters, engeltjes, winterpoppen, een schommelezel: er was weer genoeg te bekijken en te delen: we steken wat af met elkaar!

*Ook zo’n engeltje maken? Hierbij een link naar het YouTube-kanaal van Wolldusa: daarop laat een Duitse mevrouw steek voor steek en handeling voor handeling zien hoe je zo’n ‘Schütz-engelchen’ maakt. Ook als je het Duits niet machtig bent is het volgens mij wel te doen: goed kijken en gewoon doen wat zij doet.