In de laatste week van 2023 gingen Gerard en ik uit eten in de buurt.
We werden hartelijk ontvangen in een rijkelijk met lichtjes en guirlandes versierd gebouw; ook binnen waren de ruimtes mooi aangekleed met een aantal kerstbomen, ballen, slingers en andere kerstversieringen. Op de achtergrond klonk sfeervolle kerstmuziek.
We begonnen met een klein hapje, ‘fingerfood’ genoemd, dat mochten we met onze handen eten: bladerdeeg met witlof, kaas en noten. We kregen er een glaasje prosecco bij. Daarna verhuisden we naar een andere ruimte en werden we verrast met een kom kaasssoep (geserveerd in een heuse soepterrine!) met pastinaak en daarna kregen we nog een klein glaasje met een mengseltje van gerookte makreel, avocado en kruiden. Toen hadden we al drie gangen gehad en moest het hoofdgerecht nog komen: dat bestond uit gevulde pompoen (met o.a. spruitjes en vegakip), gebakken aardappels, salade en appelmoes. Het nagerecht kwam in een grote, glazen beker: een trifle met laagjes romig spul, jam, advocaat, cake. Dat had ik nog nooit gehad!
Al meer dan veertig jaar verzorg ik het eten in ons gezin en dat lukt prima.
Maar ik ben ‘zeer van de praktische’ zoals Kluk Kluk zou zeggen.
Gewoon de pannen op tafel, soep opscheppen vanuit de pan, kortom: niet te veel afwas creëren.
Maar wat ziet het er mooi uit als je de tafel versiert en alles in schalen en kommen opdient!
Wat een feest om zo ergens te gaan eten: een geweldige ambiance, fijne gesprekken en heerlijk eten.
Waar hebben we zo lekker en gezellig gegeten?
Bij etablissement ‘De Dominee’.
Het heeft geen sterren en staat in geen enkele restaurant-gids.
Van ons kreeg het 5 sterren.
petra1945
En wie kookt daar: de dominee of dominees partner? (tegenwoordig kun je eigenlijk niet meer zeggen: de domineesvrouw… tenzij je inside information hebt, natuurlijk).
Ada
Dat is heel scherp opgemerkt, Petra! Maar zonder inside information: de dominee heeft gekookt!
Willem
Wat je zegt; het is de sfeer die opgeroepen wordt; een mooi gedekte tafel, de tafelversiering en het bediend worden, wat eten buiten de deur tot een genoegen maakt. Dat het eten ook nog eens lekker klaargemaakt is, is mooi meegenomen, maar voor mij is toch altijd de sfeer, of zo je wilt de mate van vakmanschap van de gastheer/vrouw die bepalend is om van een geslaagd etentje te kunnen spreken. Buiten natuurlijk dat je wel voldoende ‘maagvulling’ op je bord moet krijgen.
Ben ook wel eens in een restaurant geweest waar op een uitermate fraai opgemaakt bord nauwelijks iets te eten lag, als je de streepjes kookschuim, de drie verdwaalde doperwtjes, het minitoefje aardappelpuree en daartussen enkele verdwaalde stukjes ‘op de huid gebakken’ kabeljauwfilet lagen, even buiten beschouwing laat. Dat was het type restaurant met grotere ambities dan kwaliteit en dan is uit eten gaan een volstrekte afknapper. Wat me bij dat restaurantbezoek wel duidelijk werd, was waarom de naastgelegen broodjeszaak zo floreerde.