27 januari: Overvallen.

Vandaag is het 27 januari: de dag waar ik al zo lang naar uitkeek, want Scratch.
Daar schreef ik half januari al over in het blog ‘Scratch‘.
De laatste zin was: “Geef je op; gaan we samen zingen op 27 januari!”

Maar John Lennon zei het al: ‘Life is what happens to you when you’re making other plans.’
Gisteren werd ik overvallen door de griep.
Griepprik gehad én coronaprik gehad; ik troost me met de gedachte dat het zonder die prikken erger was geweest, dus ik bezit mijn ziel in lijdzaamheid.
In plaats van het zingen en instuderen van Psalm 2 lag ik tot 12.oo uur in bed en deed verder niks. Ja, slapen en suffen op de bank.

….slapen en suffen op de bank…

Maar o, wat vind het ik stom en wat was ik teleurgesteld, want ik had me zo op die scratch verheugd!
En, minstens zo erg: morgenvroeg zal ik ook niet meezingen met de cantorij. En we zingen van die mooie liederen!

Helemaal wég ben ik bijvoorbeeld van het lied ‘Boek, jij bent geleefd’ van Huub Oosterhuis.
Morgenvroeg zal ik thuis kijken en luisteren en me zitten te verbijten om wat ik allemaal mis.
Maar laten we het ook niet groter maken dan het is: een wintergriepje waardoor ik er een keer niet bij ben.
Ik heb voor heter vuren gestaan.

Hierbij als schrale troost een YouTube uitvoering van  het lied Boek, jij bent geleefd.