Week van de jaren ’60 op Radio 5!
De hele week oude, herkenbare muziek.
Je kon stemmen voor de Evergreen-lijst van de jaren ’60, maar daar ben ik mee gestopt.
In februari 2022 schreef ik er al eens een blog over: ‘Mijn jaren ’60 hoor ik niet terug‘.
Natuurlijk ben ik wel begonnen met die stemlijst, maar ik had er al snel tabak van: Corry Brokken stond er niet eens in!
En Freddy Quinn ook niet!
Die kun je natuurlijk wel als ‘vrije keuze’ invullen, maar dat heb ik de vorige keer ook al gedaan en ik voel me een roepende in woestijn.
Naar mijn bescheiden mening is de keuze te eenzijdig en veel te veel Engels. In die jaren was de muziek die ik hoorde voornamelijk Nederland, Duits en Frans.
Döt ok niks.
Ondanks dat het niet helemaal mijn smaak vertegenwoordigt, geniet ik wel erg van deze week.
Gistermorgen was er een leuk item bij Bert Haandrikman; het ging over de afkortingen die studenten tegenwoordig gebruiken.
“Vrijmibo: kladiladi!”
Die vrijdagmiddagborrel weet ik dan nog wel, maar ‘kladiladi’?
Bleek ‘Klap die laptop dicht!’ te zijn.
En deze zin?
“Gisteravond was echt een leipe esca, ik ben zo bokkie vandaag.”
?
Dit betekent: Het is gisteravond behoorlijk uit de hand gelopen, ik ben zo Brak, Onzeker en Kwetsbaar vandaag.
Boschado is boodschappen doen, een brogeroza is een broodje gerookte zalm een bopla met biba is een borrelplank met bitterballen.
Kijken we even terug naar de jaren ’60, dan waren er toen ook hele hippe woorden, die nu niemand meer gebruikt.
Toen was iets ‘mieters!’
Patricia Paay zingt: ‘… ik vond je altijd reuze-sloom’ en als je iets saai vond, noemde je dat ‘duf’.
Je organiseerde een ‘knalfeest’ en nodigde ‘fuifnummers’ uit.
Conclusie?
Ik word oud.
Dat merk ik ook op het werk als we met elkaar zitten te lunchen.
Er komen allemaal bakjes op tafel met salades, kwarkjes en wrapjes.
Daar zit ik dan tussen met mijn beka en mijn broodtrommeltje met een broka en een bropi* .
*Beker karnemelk, broodje kaas en broodje pindakaas.
😉
Willem
Uit mijn lagereschooltijd (1951 – 1957) herinner ik me dat het ongeveer een jaar lang het opeens in was om alles ‘spits’ te vinden en als het niet zo mooi was was het ‘stiekels’. Bij die woorden hoorde ook nog een handgebaar en ze moesten op een bepaalde manier uitgesproken worden. Het slaat werkelijk nergens op nu ik erover nadenk en heb ook geen idee hoe het opeens in de mode kwam.
Een ‘schoolpleinwoord’ van begin jaren ’60 dat ik me nog herinner was dat iets erg ‘knoof’ kon zijn. Het was zo ongeveer de tijd dat LOI adverteerde met de slogan “Wees geen knurft, studeer bij het LOI” Als jij weet wat een knurft is; ik houd mij aanbevolen. Het enige wat ik zeker weet dat het iets of iemand is die niet bij het LOI
een cursus volgt. Bestaat LOI nog? Zo nee, dan zijn er veel knurften op deze aardbodem volgens hun eigen standaard
Bent de ofkörtings ok al deurdrungen in ’t Drèents? Dan moej’s middags je kake en kapi oet het stotro (of luto) halen en ie drinkt der een glassie bezo bij. ( een kadettie kees en een kadetttie pindakees oet het stoettrommegie met een bekerdie zoepen der bij). MIj te lastig vin’k zölf