Soms is de waarde van de dag iets simpels: vandaag is dat onze maaltijd.
In het seizoen 2023/2024 hebben we geen goede boerenkool in de tuin.
Er zat vreterij in en het groeide niet goed.
Waar we anders van oktober tot februari twee keer in de maand stamppot boerenkool eten, had het nu de hele winter maar twee keer op tafel gestaan.
“Op schrikkeldag ga ik alle boerenkool die er nu nog staat er af halen” zei ik vorige week tegen Gerard.
Toen ik vanmorgen ‘wat er nog stond’ in ogenschouw nam bleken de stronken toch al weer wat aangegroeid, dus toen ik de helft had gestroopt had ik al genoeg voor ons avondeten: een emmer vol kleine boerenkoolstronkjes.
…. het restje……
Dik een kwartier stond ik bij het aanrecht om de nerven er uit te halen, maarrrr…..ruimschoots de moeite waard voor de stamppot die ’s avonds op tafel stond.
Genieten.
Met mijn favoriete ‘sudder-speklappen‘ en zilveruitjes.
Het goede nieuws is dus dat er nog een restje in de tuin staat en dat we het in de komende weken nóg een keer kunnen eten.
En zoals je ziet hebben we ook nog wat prei: morgen maak ik een daarvan een ovenschotel met kabeljauw en aardappelschijfjes.
Willem
Omdat vrouw Helena niet van boerenkool houdt, maak ik het thuis ook nooit. Maar eens in de twee weken ga ik naar mijn zwager en dan staat het wel eens op het menu. Ik las en zag dat je nog prei had in de tuin. Ikzelf bak vaak ook een fijngesneden preitje en een uitje in het vet van de uitgebakken spekjes en voeg dat op het laatste toe aan de stamppot. De spekjes erover strooien en wij smullen beiden van de boerenkool. En er is als regel genoeg over zodat mijn zwager er later nog eens of vaker van kan eten. Hij kan niet koken, maar houdt wel van lekker eten zonder al te veel toeters en bellen. En ik kan gewoon iets koken dat vrouw Helena absoluut niet lust. Wat je noemt een win-winsituatie.