“Eigenlijk wordt die Koreaanse zilverspar wat te groot in onze tuin; daar moeten we wat mee.”
Drie jaar geleden zei ik dat voor het eerst toen we met z’n tweeën aan de koffie zaten.
Hij groeide aan de ene kant tegen de heg aan en aan de andere kant hing hij over het pad.
Maar ja.
Zo’n mooie boom.
En met kerst hangen er lichtjes in……
En in het voorjaar ruikt hij zo lekker
Daarover schreef ik al eens blog in 2017: Zomer in mei met foto’s van baby-zachte, lichtgroene bolletjes, nieuwe grijsachtige kegeltjes en druipende hars. Als je het leest ruik je de geuren erbij.
En Gradus dan!
Als je klikt op foto hiernaast van juli vorig jaar zie je onze tuinkabouter op zijn wachtpost onder de boom staan.
In februari was het op een zaterdagmorgen zacht weer en de zon scheen: dan kunnen wij al buiten zitten.
Jas aan, kussens in de stoel: buut’n koffiedrinken.
En toen zagen we het weer: “Die zilverspar hangt nu al over het hele looppad heen; daar moeten we wel wat mee.”
Er gebeurt natuurlijk niks als je dat steeds maar blijft zeggen.
Lang verhaal kort: vanmorgen stond er een bus + aanhangwagen van A. de Boer Groentotaal voor onze deur en zat mijn woonkeuken vol met koffiedrinkende mannen toen ik met mijn duffe hoofd naar beneden kwam.
Een uur later vertrokken ze weer, met medeneming van de in stukken gezaagde boom en de uitgegraven stobbe.
Raar hoor. En leeg ook. Maar ook lichter.
We hadden het boompje ooit als minikerstboom in huis gehad en daarna plantten we hem in de tuin.
Links zie je een foto uit 2009, toen stond hij er nog niet zo lang.
We zijn nu 15 jaar verder; je kunt je bijna niet voorstellen dat zo’n boom zo hard groeit!
Rechts een foto die ik vanmorgen nog maakte, vlak voordat hij werd geveld.
Gradus staat nu in het achterhuis op de wasmachine; we moeten nog een nieuwe plek voor hem bedenken.
De vogels vonden er ook wel wat van. Toen de boom was weggesleept zaten de mussen in de heg te kijken en te kwetteren. Ik kon bijna horen wat ze riepen: “Blinder! Kiek nou, oonze bome is vot!”
Drentse mussen.
Ik maakte een filmpje van de teloorgang van onze Koreaanse Zilverspar.
Hierbij een link: omgezaagd….
Willem
Je kapt die Koreaanse zilverspar in ieder geval nog. Mijn buurman had, of heeft er nog steeds eentje in zijn tuin staan, die hij waarschijnlijk ook iets te groot vond worden. Maar de beste man, die altijd een vrij hoge eigendunk aan de dag legt, was er heilig van overtuigd dat hij de boom kon kandelaberen en dat hij dan na enige tijd een iets slankere boom terug zou krijgen. Dat kandelaberen heeft hij de afgelopen herfst gedaan en heeft de hele winter mooi langs het kale stammetje naar buiten kunnen kijken. Ben benieuwd wanneer de realiteit tot hem doordringt dat het zo zal blijven en hij de boom toch beter had kunnen kappen.