In de weekend-bijlage van het Dagblad van het Noorden stond een artikel over wafels want 25 maart was het Internationale Wafeldag* .
‘Wafels van de wereld’ was de titel; je zag afbeeldingen wafels uit Italië en Zweden, maar ook stroopwafels uit Gouda en natuurlijk ons Drentse kniepertie, de enige wafel die ik zelf ook wel eens maak. (zie Knieperties & rollegies, een blog uit 2014).
Op de verjaardag van Carlijn kregen we afgelopen weekend ook een wafel.
Dit zei ze er zelf over: “Eén van de leukste onderdelen op een kinderfeestje vroeger vond ik: zelf je taartje versieren. Dan kreeg je een cakebodempje of zo en daar kon je dan zelf van alles op doen. Dat gaan we op 
dit feestje ook doen!”
We kregen allemaal een Brusselse wafel ‘met niks’ en die mochten we zelf aankleden.
Er kon slagroom op, frambozen en chocoladerondjes.
De wafels werden rijkelijk versierd door de aanwezigen.
Menigeen zat na het het eten van het gebakje met een witte snor “…..misschien toch een beetie te veul slagroom?”
Na 1o afleveringen Heel Holland Bakt lijkt het misschien wat simpel allemaal, maar o, wat was het lekker! Dus heb je een keer geen zin in het bakken van een taart voor je verjaardag? Laat de gasten zelf hun taartje in elkaar flansen. Succes verzekerd!
*Waarom op 25 maart? De wafeldag is vermoedelijk per ongeluk ontstaan. In de christelijke religie is 25 maart de dag waarop de aartsengel Gabriël naar de aarde kwam en Maria vertelde dat zij over 9 maanden Gods zoon ter wereld zou brengen. De naam van deze dag, Vårfrudagen, werd in de loop van de tijd, bewust of onbewust, verbasterd tot Våffledagen. Het lijkt inderdaad wel een beetje op elkaar… (Bron: Dagblad van het Noorden)
Willem
Verbastering geeft soms merkwaardige uitkomsten. Een voorbeeld dat ik heb uit “Met namen in Börk” van A H Booij, over perceelnamen in de gemeente Westerbork. In Elp is er vanouds een stuk grond dat ‘de Kerkakker’ heet. Probleem met die naam is dat er nog nooit een kerk in Elp gestaan heeft. Blijkt dat lange tijd geleden die akker de Kerfakker heette . De kerf sloeg op een miniem greppeltje dat de scheiding tussen twee marken vormde.
Door verbastering is ‘kerfakker’ in de loop van de tijd ‘kerkakker’ geworden.
De benaming Våffledagen, roept bij mij wel associaties op die de uitroep “Hou je waffel’ in een geheel ander daglicht zet. Våffledagen heeft duidelijk Scandinavische wortels en zal daarom uitgesproken worden als ‘waffeldagen’. Maar een wafeltje op zijn tijd: niks mis mee.