Wij hadden vanmorgen om 11.00 uur een vergadering van onze websitegroep met het moderamen van de kerkenraad.
Rare tijd zou je zeggen, maar dat had een reden: we moesten website-collega Zwanny Kamp om 12.10 uur uur in Op de Helte hebben, want zij kreeg dan een lintje uitgereikt. Gerard had als voorzitter van het moderamen gezegd dat hij niet anders kon vergaderen dan op deze vrijdagmorgen, zou 11.00 uur misschien schikken voor dat gezamenlijk overleg? Scriba Nettie sprak met Zwanny tijd en datum af en Zwanny nodigde als secretaris de hele websitegroep uit voor (wat zij niet wist) haar eigen feestje. Wat was het spannend om het geheim stil te houden!
We hadden een fijn, constructief overleg.
Ondertussen liep de hele hal van Op de Helte vol met familie, vrienden en bij Zwanny’s vrijwilligerswerk betrokken genodigden.
Aan het eind van de vergadering bedankte Gerard de website groep en zei: “Graag wil ik nog eens benadrukken, Zwanny, hoe blij we zijn met jouw niet aflatende inzet voor de vele soorten vrijwilligerswerk die jij doet. We hebben daarom nu een nazit georganiseerd in de hal met een lekker gebakje om jou even in het zonnetje te zetten. We hebben daarbij een paar gasten uitgenodigd.”
“Ach, dat hoeft toch helemaal niet!” zei Zwanny.
Nog had ze niks in de gaten.
Iedereen vertrok richting de kapstokken (helemaal opgewonden, want iedereen zat in het complot), maar de hoofdrolspeler had het nog druk: laptop in het tasje, snoeren bij elkaar, papieren verzamelen…..als laatste kwam ze de hal binnen waar ze compleet werd overrompeld door de loco-burgemeester en een zaal vol bekende, glunderende gezichten.
Voor mij was dit de eerste keer dat ik zo’n feestelijke uitreiking bijwoonde.
Ergens achteraan stond ik mijn tranen weg te slikken en ik zag dat menigeen ontroerd was.
Zwanny niet trouwens; die was alleen maar volslagen verrast, “NOU JA ZEG!”, zag in het publiek een aantal bekende gezichten, “WAT IS DIT?” kwam er nog uit en toen nam de locoburgemeester Kirsten Ipema het woord.
Die zei in een mooie toespraak hetzelfde wat de mensen in Zwanny’s omgeving al jaren roepen: wát een inzet, wát een aimabele persoonlijkheid, wát een harde werker en wat heeft die vrouw een kennis van ICT systemen.
“Als Zwanny ooit stopt met haar vrijwilligerswerk, dan moeten we daar drie nieuwe vrijwilligers voor zoeken om al die taken over te nemen.”
Toen ze zelf de microfoon ter hand nam was ze nog beduusd.
En één van de eerste dingen die ze zei: “Dit werk doe ik natuurlijk niet alleen, dat doe ik samen met anderen.”
Ja hoor, ja.
Maar we gaan het allemaal niet afzwakken: ‘onze’ Zwanny heeft dit lintje dubbel en dwars verdiend.
Dat ‘het zijne koninklijke hoogheid heeft behaagd’ is volkomen terecht.
Het was erg fijn dat we er allemaal bij konden zijn en dat we dit voor haar konden organiseren.
Op het Instagramaccount van deze website vind je een mooie foto van Zwanny mét de onderscheiding.
Er was gebak geregeld met een foto van haar, mét haar laptop natuurlijk, erop.
Koster Gerard zei het kernachtig: “Zwanny is om op te vreten…!”
Daar heb ik niks aan toe te voegen.
En zijne koninklijke hoogheid ook niet; of was het nou ‘majesteit’…..?
Zwanny was al eens Lezer van de maand op deze website.
Klik hier voor het door haar geschreven gastblog van mei 2022.
Geef een reactie