een alternatief voor 'de waan van de dag'

25 april: Van die Napoleon-bollen, weet je wel?

En weer zat ik in de wachtkamer van de huisarts.
Hoe ouder ik word, hoe vaker ik daar ben lijkt het wel……
Al maanden heb ik pijn bij het slikken aan de linkerkant binnen in mijn keel.
In het begin was het iets dat ik alleen maar voelde, maar de laatste tijd doet het slikken pijn.
Logopediste Betty gaf me ontspanningsoefeningen voor het keelgebied, maar daar knapte het niet van op.
Toch maar eens naar de huisarts.

Die keek, voelde en bevroeg.
“Ik kan zo niks vinden. Het is niet opgezet en er zit niks vreemds. Op de plek die je aangeeft zitten je speekselklieren, het zou kunnen dat daar iets mee is. Ik zal je verwijzen naar de KNO-arts; de wachtlijst is daar ongeveer een maand. Er is wel iets wat je alvast kunt doen: zure snoepjes eten. Van die gele Napoleon-bollen, weet je wel? Het zuur dat daarin zit lost samengeklonterde kalkdeeltjes op die soms in de speekselklieren zitten. Je kunt het altijd proberen……” We spraken af dat ik dat zou doen. Als de pijn wegging zouden we de verwijzing naar de KNO-arts intrekken.

Toen ik weer buiten stond voelde ik me als de melaatse Arameeër Naäman die van de bijbelse profeet Elisa de opdracht had gekregen om zich onder te dompelen in de Jordaan; dan zou hij genezen.  Ken je dat verhaal niet? Hierbij een link naar de website van het NBG naar een weergave van het verhaal in gewoon Nederlands.
Naäman vond iets van die vieze Jordaan, ik vond iets van die zure citroenballen van Napoleon.
Brrrrr.
En waar Naäman de schone en veel mooiere rivieren als de Abana en Parpar noemde, dacht ik aan salmiakballen.
Die maakt Napoleon ook en die vind ik wél lekker.
Maar net als Naäman heb ik ook een wijs mens in mijn omgeving die zei: “Doe het nou maar. Baat het niet, dan schaadt het niet.”

Eigenlijk geeft de dokter tegenstrijdige adviezen.
Sinds het glucose-gehalte in mijn bloed te hoog is* let ik beter op de hoeveelheid suiker die ik binnenkrijg.
‘Niet dat ik ruzie heb met de dokter’ zou Herman Finkers zeggen ‘ik mag alleen geen suiker van de dokter’.
En nu moet ik op zure snoepjes zuigen waar natuurlijk naast zuur ook suiker in zit.
Mopperdemopper.
Zeurdezeur.
Ophouden Vrieswijk.
Zure ballen zuigen.

Om mezelf op te vrolijken keek ik naar dat stukje van Herman Finkers over die dokter uit zijn voorstelling ‘De zon gaat zinloos onder…’
Daar knapte ik van op.
Ook even lachen?
Hierbij een link naar een video op You Tube.

* lees hierbij het blog ‘Suiker. Ik?!’ uit juli 2020.

Vorige

24 april: Wát een bijzondere combi!

Volgende

26 april: “Ach, dat hoeft toch helemaal niet.”

  1. Willem

    Had nog nooit van Napoleonbollen gehoord en had zelfs niet het flauwste idee gehad in welke richting het te zoeken als ik opgehouden was met lezen.
    Deed me wel even denken aan 1966, toen ik net in Arnhem op kamers woonde en voor de eerste keer bij mijn nieuwe huisarts op het spreekuur kwam omdat de ingewanden zich wat onbeheerst gedroegen. Het advies van de huisarts was “neem maar wat mariakaakjes, je kunt ze hier vlakbij krijgen”.
    Ik welgemoed naar de buren van de arts, de apotheek, en de dame aan wie ik om mariakaakjes vroeg zat me, op zijn zachtst gezegd, vrij verbaasd aan te kijken en stuurde me door naar een kruidenier die twee deuren verder zat.
    Bij die gelegenheid kwam ik er achter dat een kaakje in Arnhem een (meel)koekje was. Had er nog nooit van gehoord, zelfs in mijn militaire diensttijd niet en daar zat ik toch echt tussen jongens, afkomstig uit geheel Nederland.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Type de getallen in cijfers in onderstaand vak * Time limit is exhausted. Please reload the CAPTCHA.

Mogelijk gemaakt door WordPress & Thema gemaakt door Anders Norén