4 juni: Rijkdom

In 1966 werd ik 6 jaar en zat ik op de kleuterschool bij juf Idzerda.
Dit even als kader bij het liedje waar ik vandaag op deze website aandacht voor vraag in de rubriek ‘Muziek’.
Het kwam in januari een keer voorbij bij de Arbeidsvitaminen; ik zat met een kop thee voor me een sudoku te maken en hoorde de tekst:

“Ik glinster als een kerstboom want elke diamant is bedoeld als geldbelegging en ik ben je onderpand.

Dit paleis met gouden muren wordt toch nooit mijn huis? Koningin voor alle buren, maar de koning is nooit thuis.”

 

Deze woorden komen uit het lied ‘Paleis met gouden muren’ en gaat over rijkdom.
Maar tegelijkertijd gaat het over armoede, want dat was wat ik dacht toen ik de tekst goed beluisterde: “Wat een armoede.”
Opgesloten in een huwelijk waarin alles draait om de buitenkant.
Een vrouw die zichzelf wegzet als ‘uithangbord, etalage, kerstboom en onderpand’.
Een lied dat bijna 60 jaar geleden is geschreven, maar in deze tijd nog niets aan zeggingskracht heeft ingeboet.

In 1966 werkte mijn vader bij Steenfabriek Roelfsema in Hoogersmilde en wij woonden in een huurwoning in Hoogersmilde.
Uit de fotoalbums en super 8-films die mijn ouders van die tijd maakten komt een beeld naar voren van een gewoon gezin, ouders die van elkaar houden en die het in de loop van jaren steeds beter kregen. Er kwam bijvoorbeeld een auto, een telefoon en een televisie.
We hadden het goed, maar we waren niet rijk.
Mijn moeder woonde niet in een paleis met gouden muren, maar haar koning was, als hij niet aan het werk was, bijna altijd thuis.
Echte rijkdom kun je met geld niet kopen.

Hierbij een link naar het lied ‘Paleis met gouden muren‘.
….ik ben je geldbelegging en ik ben je uithangbord, een deel van je reclame waar ik misselijk van word….