De moeder van Gerard heeft vroeger ooit met onze twee oudste dochters een bezoek gebracht aan het Knipselmuseum in Westerbork.
Het museum was leuk, maar het allerleukste vonden de meiden toen dat ze zelf mochten knippen.
Oma Waninge vond dat zelf ook verreweg het leukste onderdeel; ze vertelde later nog vaak het verhaal dat ze per ongeluk de verkeerde kant van een papieren kleedje had afgeknipt, waardoor het in vier stukken uit elkaar viel.

Op de zaterdag in het Pinksterdweekend ging Gerard met de mannen een mannending doen: simulatie-racen.
We kregen foto’s van de heren in een grote stoel met een stuur in de handen: een koptelefoon op en gefocusd starend naar een beeldscherm.
De meisjes gingen die middag in de voetsporen van oma Waninge naar het knipselmuseum, dat inmiddels ”Museum van Papierknipkunst’  heet.
Een vriendelijke, vrijwillige heer vertelde ons voordat we het museum ingingen als inleiding iets over de papierknipkunst door de eeuwen heen. We zagen hele oude knipsels, maar ook werk van nieuwe kunstenaars. Een voorbeeld daarvan zie je op de afbeelding rechts: de heilige Franciscus van Assisi.
Ik kan een heel blog schrijven over wat we allemaal gezien hebben, maar ik hou het kort: hierbij een link naar de website van het museum, daar vind je uitgebreide informatie. Neem vooral even de tijd voor het filmpje; je vindt dat bovenin het menu.
Het duurt ongeveer 5 minuten en geeft een heel mooi beeld van wat wij die middag hebben gezien.

Ook nu was het zelf knippen weer het fijnste deel van de middag.
Er zat een vrijwilligster die ons op gang hielp; we kregen allemaal een voorbeeldje waar we mee aan de gang konden.

Mijn voorbeeldje was een vlinder; eigenlijk was het een halve vlinder.
Die moest je op een dubbelgevouwen kaart leggen met het midden van de vlinder op de vouw van de kaart.
Vervolgens ging je met potlood die vlinder omtrekken en daarna uitknippen.
Dat was niet zo moeilijk.
“Klaar!” riep ik, maar dat was te kort door de bocht.
Nu kon je in de dubbelgevouwen, halve vlinder nog weer stukjes omvouwen en daar weer kleine deeltjes uitknippen.
Het was ongelofelijk priegelwerk, maar daar draaien deze wichter hun hand niet voor om: we hadden het redelijk snel onder de knie.
Frea knipte zelfs een bladwijzer met als thema ‘draak’!
Hiernaast zie je wat we allemaal geknipt hebben die middag.
Als je op de afbeelding klikt komt hij groter in beeld; dan zie bijvoorbeeld dat de twee kikkertjes op elkaar lijken, maar dat ze toch heel verschillend zijn.
De mevrouw die ons begeleidde aan de kniptafel zei dat de werken die in het museum hingen ‘Kunst’ waren en dat wat wij deden ‘een kunstje’ was.
Vonden wij niet.
Wij maakten ook kunst!

Rond half vijf kregen we een selfie van de vier mannen: gezellig aan de Radler met een schaal nacho’s.
Toen zaten de dames al met z’n vieren bij Diggels.
Mét borrelplank!