Het laatste weekend van juli genoten we van het cadeau dat ik dit jaar aan Gerard gaf voor zijn verjaardag: een weekendje Noordzeestrand.
We hadden dat al geboekt toen we in april in Den Bosch waren: er was nog ruimte in Kerstins Bed & Breakfast in Egmond aan Zee.
Het huis bevindt zich in een na-oorlogse wijk in Egmond aan Zee.
Vrijdagmiddag rond drie uur maakten we kennis met Kerstin die ons hartelijk welkom heette en een kop koffie en thee voor ons maakte.
We bespraken de gang van zaken in haar B&B, kregen een sleutel, gaven ons nummerbord door voor de parkeervergunning en een half uur later zaten we op de fiets: naar de Noordzee.
Het ontbijt werd door Kerstin geserveerd in haar woonkeuken; het was prima verzorgd, er was iedere morgen vers zelfgebakken brood.
Eitje, hammetje, yoghurtje, fruit en als iets op was mocht je vragen om meer.
Onze gastvrouw had een onmiskenbare, Duitse tongval en met de Duitse gasten waarmee we zondagmorgen aan het ontbijt zaten ontstond een gezellig gesprek over waar ze vandaan kwamen, Duitse kerstmarkten, Noord Hollandse nuchterheid en de streektaal.
De kamer was van alle gemakken voorzien, maar was wel wat krap: de spelonderdelen van het spel Catan dat we zaterdagavond deden pasten niet helemaal op het opklaptafeltje.
Maar dat was ook het enige nadeel: we hebben er prima geslapen, we hadden een wc/douche op onze kamer en er was kastruimte genoeg.
Op de overloop stond een koelkast waar we onze yoghurtjes, kaas en droge worst konden bewaren. Grootste voordeel van dit B&B: het was maar 5 minuten lopen naar het strand.
Ook een keer bij Kerstin logeren? Hierbij een link naar haar website.
We hadden dat weekend fantastisch weer; we hebben veelvuldig gewandeld langs de vloedlijn en genoten van het strandgedoe om ons heen.
Gerard: “Bert Haanstra zou hier zo weer een film van kunnen maken!”
Dat bracht mij op het idee om thuis die film even op te zoeken.
Hij heet ‘Alleman’ en is uit 1963; je ziet hoe het er aan toe ging in Nederlandse in die jaren: hierbij een link.
60 jaar geleden! Kijk dan vooral eens naar de beelden op het strand: je weet niet wat je ziet.
Alleen de Noordzee ziet er nog hetzelfde uit; trouwens…. toen had je nog geen windmolens aan de horizon.
Zaterdag gingen we fietsen door de duinen: Bergen aan Zee, Groet en Schoorl.
Weet je nog dat ik in 2017 schreef over het spookhotel Monsmarem in Bergen?
Daarover schreef ik toen het blog ‘Spookgebouwen‘, daarop zie je een foto van hoe het er toen uit zag.
Ik was wel benieuwd hoe het er nu uit zou zien, dus wij zochten het even weer op.
Er stond een compleet nieuw gebouw en het heette ‘Residentie Monsmarem’.
En verder?
Boek uit en heerlijk uitgerust.
De foto hiernaast spreekt boekdelen.
Geef een reactie