1 juni 1979.
Ik neem de bus naar Assen en begin aan mijn eerste baan na het behalen van mijn HAVO-diploma: ik ga beginnen als winkelbediende in kantoorboekhandel Iwema aan de Gedempte Singel in Assen.
Van vriendin Wilma weet ik dat vandaag ook een meisje uit Beilen begint in diezelfde boekhandel en Wilma wist mij op voorhand te vertellen dat wij het waarschijnlijk goed zouden kunnen vinden “Jullie zijn allebei vriendinnen van mij!”
Die morgen ontmoette ik voor de deur van Iwema inderdaad Jeannette, door Wilma omschreven als ‘Sjanètje Krokètje’.”
Vanaf het moment dat wij elkaar ontmoetten was het grote pret. We zijn allebei groot, nadrukkelijk aanwezig en we lachen veel en graag. Dat was ook gelijk het grootste probleem in die boekhandel.
Die ietwat chique winkel werd gerund door de familie De Pauw. Humorloos en stoïcijns.
Wij waren natuurlijk gewoon twee grote pubers en het was onze eerste baan. We mochten niet hard praten en niet hard lachen. En niet niezen. Moet ik het nog uitleggen?
6 weken heb ik daar gewerkt. Het was gewoon niet zo’n goede combi.
Parijs 2009: 30 jaar vriendschap.
We bleven dus geen collega’s, maar werden vriendinnen, want Jeannette, Wilma en ik spraken af om een dag met z’n drieën naar Groningen te gaan, het begin van onze ’trio-vriendschap’. We bleven leuke dingen met elkaar doen, trouwden, kregen kinderen en zochten elkaar regelmatig op.
Onze trio-vriendschap is een duo-vriendschap geworden, omdat Wilma op 50-jarige leeftijd in 2011 is overleden.
Daarover schreef ik in 2016 een blog onder de titel ‘Wilma‘ en in 2022 Vlindertje.
Deze zomer was 1 juni 1979 45 jaar geleden; afgelopen weekend hebben Jeannette en ik dat met z’n tweeën gevierd met een weekendje Assen; een reis ‘langs de weg van ons geheugen’.
We begonnen op vrijdagmiddag met koffie/thee op een terrasje op de Markt en gingen toen eerst maar naar Van der Valk om in te checken, want daar zouden we die nacht overnachten. Een glaasje wijn, een bittergarnituurtje en een diner verder was het al bijna 22.00 uur, waarna we onze gesprekken voortzetten op de hotelkamer. De kinderen, de familie, boeken, weet je nog wel, de regering, foto’s kijken, de kerk…..onderwerpen zat.
Zaterdagmorgen genoten nog van een heerlijk ontbijt in het hotel en daarna gingen we Assen verkennen.
We zochten we boekhandel Iwema op, maar die was er helemaal niet meer: het pand was helemaal vernieuwd en er zat een beddenzaak in.
Maar we haalden natuurlijk wel herinneringen op aan die tijd en genoten van de dingen die er nog wel waren, zoals daar zijn Warenhuis Vanderveen, Hotel de Jonge en het beeldje van Bartje waarbij nog even poseerden voor een selfie.
Iwema was er dan wel niet meer, maar er is wel een grote Van der Velde-boekhandel in Assen waar we op ons dooie akkertje ronddwaalden.
Aan het eind van de middag hadden we met onze mannen afgesproken bij Casa Grada in Westerbork, want dat hadden zij nog niet gezien.
We besloten ons weekend met een etentje met z’n vieren in restaurant ‘De Ar’ in Westerbork.
En vandaag?
Beetje schor en beetje duf.
Willem
Boekhandel Iwema, dat was de boekhandel voor de schoolboeken toen mijn zus en broer eind jaren 50, begin jaren ’60 op de HBS in Assen zaten.
Of het nog het geval is weet ik niet, maar in die tijd had je in Assen de Rijks-HBS en de Christelijke HBS en vanuit Westerbork reisden de leerlingen van beide scholen met dezelfde bus naar Assen. Zolang er gereisd werd, was het allemaal pais en vree, maar bij het uitstappen in Assen was het opeens afgelopen met de vriendschappelijk band. Die werd pas weer opgepakt als ze elkaar weer troffen op de terugreis. Ja, de verzuiling was destijds nog heel gewoon. Voor mijn broer was het extra lastig, want hij kreeg verkering met een meisje van de andere HBS en beide ouderparen waren er zwaar op tegen. Haar ouders hadden nauwe banden met het landelijke PVDA-bestuur en mijn vader was een vurig aanhanger van de ARP. Of dat de werkelijke reden is dat die amoureuze betrekking geen stand gehouden heeft? Ik denk zelf van niet, want mijn broer ging studeren in Groningen en zijn Stien ging naar Utrecht. Dat lijkt me eerder de oorzaak, al heb ik het broerlief nooit gevraagd.
Wat de naam van een boekhandel toch allemaal boven kan halen!