Dinsdagmiddag vief november zaten we met meer dan twintig vrouwen bij mekaar op de eerste dinsdag van de maond: Holy Stitch.
Daor heb ik toen niet over schreven, want die middag belde Gerard dat Henri vermist was en daornao kun ik mij niet meer concentreren op wat dan ok.
Een blog over Holy Stitch komp der niet meer, maor der was wel wat aans die middag dat ik vandage under de aandacht wil brengen.
Het was een krantenknipsel dat ik kreeg van Sjoukje die middag.
“Dit is een mooi verhaol over handwarken; misschien mooi um straks eem veur te lezen?”
Ik las het vluchtig deur en gaf Sjoukje groot geliek: wát een mooi verhaol en wat toepasselijk um het bij dizze club veur te lezen.
Het gung namelijk over handwarken van vrogger op de legere schoele.
Met zinnen over de muite die het kostte ‘zwieterige, strakgebreide stukkies’, over de ofguunst op ‘die verrekte jongen die naor het handenarbeidlokaal möchten’, en de beschrieving van heur eigen borduurwark ‘groezelig, zenuwachtig en ongeliek.’
De mooiste zin was: ‘Ik vuulde mit grote treurigheid, dat het bargofwaorts gung mit oons vrouwen….’
Bi’j 60-plus en vrouw, dan herken ie alles uut dit verhaol.
A’j op de ofbielding klikt komp e groot in beeld, maor ie kunt ok klikken op dizze link Nuttige handwarken, dan ko’j bij een PDF.
Helaas heb ik niet kunnen achterhalen wie dit verhaol schreven hef, Sjoukje zee dat ze ’t al meer in dan twintig jaor in de la had liggen.
Is der iene die ’t wet? Geef het eem deur, dan zet ik heur name der bij. Ere wie ere toekomp.

San Martino in de dom in Lucca.

Undertussen was het maandag ok Sint Meerten.
Die heilige kwamen wij nog tegen in Lucca in de dom daor die naor hum nuumd is: Duomo Di San Martino.
Dit jaor haar ik gien bargen soekelao kocht, maor kleine spullegies zoas gel-pennen, ballonnen, gummegies, dieren, kleurboekjes en zukswat. Daor haar ik allemaol kleine kedoogies van maakt en as der kinder bij de deure kwamen möchten ze een pakkie grabbelen.
“Stop maor in joen tasse, a’j thuus bint much ie ’t pas uutpakken”.
Ik weet niet hoe ’t bij jullie was, maor wij hebt niet veul kinder had.
Het weide slim en het regende: gien mooi weer um bij de pad te lopen.
As ik soekelao kocht haar, dan hadden wij (lees Gerard) dat allemaole opeten moeten, maor nou kun ik de grabbelton op zolder zetten: die haal ik volgend jaor op 10 november wel weer teveurschien.
Veurige weke dinsdag verscheen der ok een verhaol van mij in de Krant bij de rubriek Moi Noordenveld.
Daorin schreef ik ok over Sint Meerten under de titel ‘Hagelslag’.
Woon ie niet in de buurte en wo’j ’t toch eem lezen? Hierbij een link naor mien bijdrage: Hagelslag