2 januari: Ontkersten

Eigenlijk ben ik er niet zo goed in.
Ontkersten.
December vind ik namelijk een fijne maand.
Vanaf eind november staat er een adventsbloemstuk in de kamer, daarna vieren we het Sinterklaasfeest en vervolgens komt er week na week meer kerst in ons huis.
En dit jaar niet alleen in ons huis in Roden, maar ook in Westerbork hadden we de kamer versierd, want van 21 tm 28 december waren we in Casa Grada.

…. de puzzel, de oliebollen en het zwilk!

De dochters en hun mannen kwamen naar Roden om het nieuwe jaar gezamenlijk te beginnen: het Waninge Sylvester-feest dat van tradities aan elkaar hangt.
Sommige tradities stammen nog uit de tijd dat Gerard en ik nog bij onze ouders thuis woonden, zoals daar zijn het zelf bakken van oliebollen en knieperties, maar ook veel dingen die wij met ons eigen gezin al jaren doen: sjoelen, een 1000-stukjes Disneypuzzel maken, warme gehaktballetjes naar oma Vrieswijks recept, bij de overgang naar het nieuwe jaar loeihard meezingen met Bohemian Rhapsody van Queen (gelukkig stond die dit jaar nog steeds op 1 in de Top 2000,) én, sinds Jon in onze familie is, het nieuwe jaar beginnen met het zingen van For auld lang syne.
Dat deden we voor het eerst in 2018; hier kun je lezen hoe dat toen in zijn werk ging.

2 januari is de dag om het huis te ontkersten.
Dat kost mij een aantal uren, want niet alleen de bomen en de kerstversiering moeten eruit, maar ook de bedden moeten weer worden opgeruimd ( het hele gezin blijft slapen van Oud naar Nieuw) en de keukentafel (waar een groot zwart zwilk op ligt) kan weer naar ‘gewoon’.
Dat zwarte tafelzeil ligt er op ter bescherming van de tafel; de puzzel komt er op te liggen, soms een sjoelbak, er worden spelletjes aan gedaan, oliebollen en knieperties gegeten, kortom: veel en gezellig.
Op 2 januari is het feest definitief voorbij.

Vanmorgen zette ik de Arbeidsvitaminen aan en begon aan de klus: vanmiddag rond 13.30 was het klaar.
Aan alles wat ik opruim hangen herinneringen.
Als ik de puzzel weer in de doos doe denk aan de heerlijke ongein die we met ons gezin tijdens het puzzelen hebben.
“Hier is nog een stukje torenspits..”
Iemand begint te zingen: “en temidden van die rommel, rommel…” en de rest vult aan “dreef de torenspits van BI BA BOMMEL!”
De kaart die we meekregen uit de oudejaarsdienst met een wens voor het nieuwe jaar erop hangt inmiddels op het prikbord.
Op de achterkant van de kaart  staat de stand van het sjoelen.

Dit jaar moest ik ook buiten nog ontkersten, want daar had ik de boom immers ook versierd (zie Hoe je een boom kunt missen)
Gradus had lang stand gehouden met de kerstbal aan zijn muts, maar was in de harde wind van oud op nieuw toch omgewaaid.
Er waren ook nogal wat ballen afgewaaid.
Memo aan mij voor volgend jaar: alleen plastic ballen in de boom hangen……

Ook de blog-kerstvakantie is voorbij: 2025 is begonnen, fijn dat je weer met me meeleest!