Op kerstavond, 24 december, besloten we om de kerstsamenzang in Smilde nog een keer te bezoeken.
Toen wij nog in Smilde woonden gingen wij daar ieder jaar naar toe, sterker nog, we werkten er vaak aan mee in een koor of als duo, maar dat is meer dan dertig jaar geleden.
Het Christelijk Mannenkoor Assen zong die avond en we genoten er van.
We zagen nog veel bekende gezichten, maar het kwam er niet van om iedereen te spreken.
Toen we de kerk uitliepen troffen we een stel ‘vrienden van vroeger’: “Heej MOI, hoeist, gao’j eem met wat drinken?”
Maar nee, we waren toen best moe en wilden graag naar huis.
We spraken af dat we voor die borrel een afspraak zouden maken.
Zaterdagavond kwamen ze, samen met een stel van ‘de groep van acht’ uit Hoogersmilde.

Het was fijn om uitgebreid bij te praten en herinneringen op te halen.
’s Middags had ik de fotoboeken naar beneden gehaald van de jaren  ’78 tot en met ’84.
Albums waarbij onze kinderen tot de ontdekking kwamen dat wij ook nog een leven hadden vóórdat zij geboren waren.
Ons leven bestond destijds uit werken, kerk, jeugdkoor Hosanna en de IKJ, door ons kortweg ‘de club’ genoemd.
Daarover schreef ik al eens een blog: ‘Kortweg ‘De club‘.

En dan is het ineens 40 jaar later.
Zo zit je samen op de basisschool, op de voetbalclub en op de catechisatie en zo ben je allemaal al 60-plusser.
Datzelfde gevoel bekroop me ook afgelopen zondag, toen we neef en nicht Jan en Jannie op bezoek kregen.
Een heel leven ben je familie van elkaar en  maak je samen dingen mee: we trouwden, rouwden om het verlies van ouders en andere familieleden en deelden in de loop van jaren lief en leed.
Inmiddels hebben we allebei ons 40-jarig trouwjubileum al gevierd en zitten we alle vier in de laatste fase van ons werkzame leven; Janny is zelfs al met pensioen.
Met haar had ik het er over dat je wel ontzettend je best kunt doen om jong en modern te blijven, maar dat de jongere generatie ons gewoon ziet als oude mensen.
Net zoals wij vroeger naar onze ooms en tantes keken.

Eerlijk gezegd: ik lig er niet wakker van.
We hebben het toch maar mooi gehaald!
En volgens mij is vintage tegenwoordig helemaal hip & happening 😉