Gisteren vierde men in het hele land Bevrijdingsdag.
Het Nationaal Comité 4&5 mei nodigde iedereen uit om aan te schuiven bij een Vrijheidsmaaltijd

Een Vrijheidsmaaltijd vier je samen met je buren, je beste vrienden, vage bekenden en nieuwe gezichten. Ook in jouw buurt worden deze maaltijden georganiseerd. Waar schuif jij aan?

Wij schoven aan in Roden. Op ‘Dit is Roden.nl’ stond deze uitnodiging:

Vrijheidsmaaltijd 5 mei
Op 5 mei vieren we de vrijheid met een Vrijheidsmaaltijd in de Heerestraat te Roden; op het Noordelijke stuk tussen de Wilhelminastraat en de Touwslager.
De maaltijd wordt geopend om 12.00 bij het monument op het plein voor Roden Centraal. Tot 14.00 kan worden deelgenomen aan de maaltijd.
De Vrijheidsmaaltijd bestaat uit brood, beleg, fruit, wat lekkers en drinken (sappen, melk, koffie en thee).
We eten aan tafel en Scouting Mensinghe Roden verzorgt de bediening.
Het eten en drinken wordt gesponsord door de Jumbo.
De Vrijheidsmaaltijd staat in het teken van vieren en verbinden.
Er zal muziek worden gespeeld en er is voldoende ruimte om met elkaar kennis te maken en te spreken over het belang van vrijheid.

Gerard had ons twee weken geleden al opgegeven.
We waren blij dat het goed weer was, maar ik deed uit voorzorg wel een fleecetrui aan onder mijn jas én een sjaal om mijn hals: als je 2 uur stilzit is het nog best fris.
Maar gelukkig: de zon scheen en we schoven aan de lange tafels tegenover Paula en Johannes en naast Remke en Els.

De maaltijd werd geopend door de burgemeester Smid met een toespraak waarin het belang van de vrijheid werd onderstreept.
Hij zette zijn verhaal kracht bij door af te sluiten met woorden uit de speech van Martin Luther King.
“Er is niets belangrijker in de wereld dan vrijheid. Vrijheid is het waard om opofferingen voor te doen, het is het waard om er je baan voor te verliezen, het is het waard om er voor in de gevangenis te zitten. Ik ben liever een vrije pauper dan een rijke slaaf. Ik zou liever sterven in bittere armoede met mijn overtuigingen, dan leven in weelde zonder zelfrespect.”

En hoe was de maaltijd?
Heel bijzonder! Zit je op een maandagmiddag met tout Roden aan lange tafels midden in het dorp een broodje te eten!
De gesprekken bij ons aan tafel waren fijn: we maakten kennis met elkaar (waar woon je? hoe lang al?) en via de oorlogsverhalen van ouders en grootouders kwamen we bij ons werk, de kinderen, de toestand in de wereld, dat er nog steeds oorlog is om weer uit te komen bij het grote goed dat vrijheid is.
Als we nou niet hadden geweten waar we het over hadden moeten hebben konden we altijd terugvallen op de vragen die op de placemat stonden én er waren ook nog kaartjes met gespreksvragen.
Maar wanneer weet ik nou niet waar ik het over moet hebben? 😉

Mooi initiatief!
Goed om stil te staan bij onze vrijheid en te beseffen dat dat niet vanzelfsprekend is.
Met grote dank aan alle vrijwilligers die dit mogelijk hebben gemaakt!