22 oktober: Wacht….. even tellen!

Toen ik gistermiddag rond 13.55 uur de hal van Op de Helte binnenliep voor de oktober-editie van Holy Stitch zaten er er al zo’n twintig dames aan een lange tafel in de hal.
“Jeetje, ben ik zo laat?!” dacht ik.
Toen ik iets dichterbij kwam kende ik niet één van die dames.
Even flitste het door mijn heen “zoveel nieuwe leden…”, maar toen zei Saakje: “Jullie zitten vanmiddag in zaal 2.”
En daar zaten de mij bekende dames al gezellig in de kring; die andere dames waren van het volksdansclubje.

Er waren op voorhand nogal wat afzeggingen.
Het is immers herfstvakantie deze week en er waren nogal wat oma’s die hun kleinkinderen op bezoek hadden.
Maar ondanks dat hadden we een mooi gevulde kring.
We kregen weer van alles te zien en te horen: iemand haakte een hele kerststal, er werden Aaltjes gehaakt voor de ZWO-kraam op de Weihnachtsmarkt, een spencer voor een kleindochter kwam voorbij,  een trui voor een dochter van wol die je niet weer kon uithalen (een soort mohair) en zelfgemaakte knoopjes met o.a. de tekst ‘Gemaakt door oma’.
Toen Trijnie het woord zou krijgen over wat zij aan het doen was op handwerkgebied riep ze: “Even wachten hoor, moet nog even tellen!” en ach, wat komt ons dat dan allemaal bekend voor.
Natuurlijk wachten we dan even op het verhaal van Trijnie; we weten allemaal hoe vervelend het is als jouw tellen wordt onderbroken.
Ik kreeg ooit zelfs een koffiebeker met een plaatje over het tellen van handwerksters….

Gistermiddag waren er zowaar weer twee nieuwe leden; eentje zat al tussen twee andere dames in te teuten en de ander kwam er bij het kennismaken achter dat ze al best veel vrouwen kende.
Het was zo gezellig dat ik vergat foto’s te maken.
Geke had namelijk een gehaakt popje mee met slingers eraan dat vroeger in de kamer van haar zoon had gehangen.
Zo’n leuk dingetje: ik zal vragen of ze dat nog een keer meeneemt.
Kathy had een tas met wol mee; had ze gekocht op Ameland, daar wilde ze iets mee vilten.
Ze waren daar in het Landbouw- en Juttersmuseum Swartwoude geweest. Daarin was sinds 3 jaar een ‘wolverwerking-zaal’.
Meer weten? Hierbij een link naar de website van het museum en ook een link naar een artikel met meer informatie over de Amelander Wol.
“Misschien kunnen we daar eens een keer met de Holy Stitch-groep naar toe bij wijze van uitje!” opperde Kathy.
Maar nu zat ze met die wol en ze wist eigenlijk niet zo goed hoe dat nou moest met vilten; of die wol daar wel geschikt voor was.
Nieuweling Alie kon haar gelijk al helpen!

Verder kregen we nog een mooi compliment van Gea; zij was tot  de zomer van 2023 lid van onze groep, maar ze ging verhuizen naar Zwolle en nam afscheid.
Tijdens de Rodermarkt van dit jaar was ze in Roden geweest, Alie had haar ontmoet bij het pannenkoeken-eten bij de Doopsgezinde kerk.
Het ging goed met Gea in Zwolle, maar ze had daar nog niet weer zo’n leuk handwerkgroepje gevonden.
Mooi compliment voor onze Holy Stitch!