Aan het einde van het blog over het Jan Kruismuseum en het mooie web van Spinnetje Kruis plaatste ik een foto van een bloemstuk dat ik had gemaakt.
Het staat er nog! Inmiddels wel met een nieuwe kalebas/Turkse muts en verse hortensia-bollen.
Inmiddels is het november en wilde ik een herfstkrans maken met middenin een dikke kaars.
“Zullen we vanmiddag gaan fietsen?” stelde Gerard gistermorgen voor.
Goed idee. Dan wilde ik in ieder geval even naar het rozenbottelbosje op het bedrijventerrein waar in ik het najaar altijd wat bottels snoei.
En wie weet wat ik anders nog tegenkwam, vogelkers ofzo of rietpluimen?

We fietsten een rondje Roden en omstreken. De zon scheen uitbundig en het was prachtig!
Blaadjes dwarrelden onophoudelijk naar beneden en als de zon er op scheen leek het wel een ‘gouden’ regen….
Maar op mijn zoektocht naar bloemstuk-materiaal bleef het bij de bottels: meer heb ik  niet gevonden, de natuur is echt met het laatste stukje van de herfst bezig.
Maar ik ben niet voor één gat te vangen: ik had nog een mooie, grote dennenappel die we vorig jaar uit Toscane hadden meegenomen en ook nog een kalebas van Astrid: ik maakte er een mooie krans van, hieronder twee afbeeldingen van de voor- en achterkant.

Vier hortensiabollen, wat sedum met botteltjes erin geprikt, groene takjes uit onze tuin, de bottels vermengd met paarse besjes: een mooie combinatie van herfstmateriaal dat op dit moment onze salontafel siert.

We hebben de afgelopen maanden al heel wat herfstwandelingen gemaakt en onderweg zagen we af en toe ook paddenstoelen.
Daar kom ik dan haast niet voorbij; bewonder de paddenstoel van links, rechts, boven en onder, maak een stuk of wat foto’s en geniet van het feit dat die dingen zomaar in onze omgeving staan.
Vorige week kwam ik op het idee om een collage te maken; als je op de collage klinkt komt hij groot in beeld.
Kijk nou hoe mooi!