Liturgisch bloemstuk dat o.a. de veelkleurigheid van onze gemeente verbeeldt.

In het blog van 1 mei j.l. >>> schreef ik dat we binnen onze PKN gemeente  een nieuwe predikant hadden beroepen: Sijbrand van Dijk. Gistermiddag was het dan zover dat we hem in ons midden mochten verwelkomen in een feestelijke intrede-viering.

De Cantorij  Roden werkte ook mee aan deze viering.  Anderhalf uur van te voren zouden we al beginnen met inzingen,  maar toen ik om 13.00 u aan kwam fietsen groepten alle cantorij leden voor de kerkdeur bij elkaar: er was geen sleutel! Hulp kwam van onvermoede kant: Sijbrand was ook al zo vroeg aanwezig en had al een sleutel; nog niet eens bevestigd en gelijk al een sleutel-figuur…..

Het zijn altijd bijzondere vieringen.  Volle kerk,  familie en vrienden, gasten en een ietwat gespannen gemeente.  Hoe is hij? Hoe preekt hij?  Wie hebben we binnengehaald? Op de tweede altenrij in de cantorij kreeg ik het allemaal goed mee.  Eerst de formaliteiten rondom de intrede (heel serieus  allemaal), omzongen met toepasselijke liederen. Het gesprek met de kinderen daarna  was heerlijk ontspannen en belooft wat voor de toekomst. Sijbrand stond met drie ‘gestolen’ korenaren uit Roderwolde op het podium en leerde de kinderen dat de boer weet dat het koren klaar is om te oogsten ‘als het tikt in de knikjes’. Huh? Geen van de kinderen stelde een kritische vraag,  dus qua overredingskracht zit het wel snor met deze voorganger.

Kennismaking met Sijbrand van Dijk

In zijn overdenking brak Sijbrand een lans voor de onvoorwaardelijke omhelzing.  Luisteren, geen vragen stellen, maar er zijn. Dat is genoeg. En hou je mening maar even binnen.  Onze kerk is toch meer dan een gemeenschap van meningen? Bij zo’n  opmerking  moet ik altijd aan mijn vader denken.  Och,  wat waren wij het over veel dingen oneens.  Maar we gingen naar dezelfde kerk en hielden van elkaar. Verder stal  Sijbrand mijn hart door het onder de aandacht brengen van ‘de boerenwijsheid van de dag’ van Oma Duck: een mening is als een koeienstaart. Hij kan alle kanten opzwiepen, maar hij raakt zelden de vlieg.
Een voorganger die een personage uit de Donald Duck een podium geeft kan bij mij een potje breken.

Het slot van zijn verhaal was persoonlijk: hij citeerde zijn zus die helaas zelf niet bij de plechtigheid aanwezig kon zijn vanwege de gevolgen van de ziekte van Alzheimer.
Zij schreef ooit:
‘Helder oordeel
scherpe zinnen
kloek gemoed
doen niet altijd ons beminnen
maar wilt u ieders harte winnen
doe dan goed’.

Het was een mooie  viering.  Als cantorijlid ontving ik een paar welgemeende complimenten die ik ga delen met mijn zang-collega’s.

De komende weken gaan wij in verschillende vieringen naar Sijbrand luisteren.  Ben benieuwd of hij nog meer Donald Duck figuren citeert.
Mijn favoriet Mik Mak bijvoorbeeld.
‘Geen paarse draken enzo……’
Vast niet.