Vrijdagmiddag had ik Frea aan de telefoon. “Moeten we er niet nog iets bij organiseren voor morgenavond (de bier-en kaasproeverij)? Een quiz of zo?”
Goed idee ja. We spraken af dat we allebei een simpele PowerPoint zouden maken. Het leek mij leuk om wat fotomomenten uit ons familiearchief te selecteren waarover twee vragen beantwoord moesten worden: wanneer was dit en waar was dit. We zagen een piepjonge Wim voor het eerst op ons Sinterklaasfeest in 2009, Gerard en Jon stralend in de polyp in de eerste Rodermarktweek van Jon in Nederland, de hele club op het Dierentuinterras in 2020 en nog 10 andere, onvergetelijke momenten. Heel leuk om zo even collectief herinneringen op te halen en je te realiseren hoe snel de tijd gaat.
Frea had een quiz bedacht over fabeldieren en pokemons. Op voorhand dacht ik dat ik daar niet aan mee zou kunnen doen: wat weet ik nou van pokemons? Maar het was verrassend leuk! Frea beschreef een wezen: dan moesten wij oordelen of dat een cryptid (mytisch wezen) was of een Pokemon. Gerard en ik waren al blij als we een goede keuze hadden gemaakt, maar sommigen wisten zelfs de naam van zo’n wezen.
Het tweede deel van de opdracht was steeds: teken dit wezen. Dat viel nog niet mee. Het was al fijn als je een voorstelling had van het ding: bij het monster van Loch Ness bijvoorbeeld had ik wel een idee. Maar wie weet wie ‘Mothman’ is? Hoe het huis van de heks Baba Yaga er uit ziet? Of waar de wortels van de alruinplant op lijken? Als je iets had getekend maakte je daar een foto van en stuurde die in de groepsapp; zo zag je wat iedereen had getekend. Frea was de jury; het was hilarisch.
Harriët had een tekening gemaakt van ‘Loch Nessie’ en daarbij gezet: ‘It’s not easy being famous and introvert….’ en vond eigenlijk dat ze extra punten verdiende omdat ze aandacht had gehad voor het emotionele aspect.
Het huis van Baba Yaga staat op vogelpoten. Sommigen wisten dat ook…..die hadden zelfs het tuintje erbij getekend waar schedels fungeren als omheining.
Mijn tekening stak daarbij wat af: tekenen is sowieso niet mijn sterkste kant en mijn verbeelding zit qua sprookjes meer op het niveau van Piggelmee. Vandaar zo’n huisje.
We gebruiken zo’n avond natuurlijk ook om even bij te praten. We kregen het o.a. over leuke TV-series. “Wat is een leuke Netflix serie voor ons? ” Jon dacht ‘the Pirate Kingdom’ maar Frea kent ons al wat langer en zat druk ‘nee’-gebarend naast hem. Almelo constateerde droogjes: “Die doventolk naast je zegt iets anders… ”
Hoe later op de avond, hoe moeilijker het werd. We moesten immers ook tussendoor bier proeven. Jon had soms ook nog wat moeite met onze lastige taal. “Eeeh… even een vraagje: wat is een struikgewas?”
We raken steeds meer gewend aan dit soort gezamenlijke online-feestjes en hebben er zaterdagavond dan ook erg van genoten. We hadden niet drie, maar vier schermen: de katten Sam en Tobi hadden hun eigen ‘CAT-cam’. Sam werd uitgebreid geborsteld door Carlijn. Op een gegeven moment hoorden we Frea zeggen: “Nee, geen scheiding op zijn hoofd kammen…! ” Arme Sam.
Tobi zagen we de hele avond niet, maar die is zwart en de bank ook.
