Op 22 november vertelde ik dat ik boeken had gekregen van een vriendin. Gisteren las ik het tweede boek uit dat ik toen van haar kreeg. Deze vriendin ken ik al vanaf 1979. We kwamen samen op 1 juni van dat jaar (zo van de HAVO af) te werken in Boekhandel Iwema in Assen.
Zij kwam uit Beilen en was al bevriend met een HAVO-vriendin van mij. Vanaf het moment dat wij elkaar ontmoetten was het grote pret. We zijn allebei groot, nadrukkelijk aanwezig en we lachen veel en graag. Dat was ook gelijk het grootste probleem in die boekhandel.
Die ietwat chique winkel werd gerund door de familie De Pauw. Humorloos en stoïcijns.
Wij waren natuurlijk gewoon twee grote pubers en het was onze eerste baan. We mochten niet hard praten en niet hard lachen. En niet niezen. Moet ik het nog uitleggen?
6 weken heb ik daar gewerkt. Het was gewoon niet zo’n goede combi.
Maar de vriendschap duurt nog steeds onverminderd voort. We delen de liefde voor boeken en zoals ik op 22 november al schreef: ik ga blind op haar advies.
Het boek dat ik gisteren uitlas is geschreven door Tess Gerritsen en heet “Dicht op de hielen”. Het is een romantische thriller. Het gaat over spionage. Een vrouw krijgt bericht dat haar man is overleden. Ze komt er achter dat hij eigenlijk anders heette . En misschien is hij wel niet dood. Of toch wel? Spannend. En dus ontspannend. Het leest heel gemakkelijk weg. Bij de naam Tess Gerritsen dacht ik aan een Nederlandse schrijfster. Maar toen ik informatie over haar zocht was ik stomverbaasd: een Chinese mevrouw die in Amerika woont! Ben je ook benieuwd: klik hier >>>> voor meer informatie.