Volgende week begint de cantorij weer. Daar kijk ik al naar uit. Eergisteravond was dus nog een ‘vrije’ -donderdagavond. Het leek mij leuk om cantorij leden die ook graag handwerken bij mij thuis uit te nodigen om eens te laten zien waar we op dit moment mee bezig zijn.

Vorige week had ik het hele koor via de mail een uitnodiging gestuurd voor deze handwerkavond.
De reacties waren zeer divers. Van ‘Leuk, ik ben er bij!’  tot ‘Veel plezier, maar ik kom niet.’ Daarbij kwam een uitleg: ze had voor het laatst iets op de pennen gehad toen ze zwanger was en dat was meer dan twintig jaar geleden. Was kennelijk niet zo’n succes geweest.
Van de mannen kreeg ik helemaal geen reactie. Gek hè?
We waren met z’n vieren donderdag avond. Eentje was aan het breien aan een Zeeuwse blokkendeken >>>, een ander was cupcake’s aan het borduren en de derde had een vestje op de pennen van gehaakte  granny squares en gebreide mouwen in de gerstekorrel steek. Ze had het van een antiek Margriet patroon dat van ellende bijna uit elkaar viel.
Van zo’n avond krijg ik energie:  je doet nieuwe ideeën op en je wordt geïnspireerd door het enthousiasme van anderen.
Het was ontzettend gezellig. Zelf heb ik geen toer gebreid. We hebben het gehad over restverwerking, borduurpatronen,  ’t Spinnewiel, patronen zoeken op internet en dingen bestellen via internet.
De avond vloog voorbij en ik heb er van genoten.
Breien, haken en borduren: samen handwerken.
En volgende week donderdag, sopraan en alt: samen zingen.