Het is weer bijna Rodermarkt! Op 20 september >>> vorig jaar schreef ik over de Rodermarktwagenbouw. Toen wij ‘met kop en oren’ in de praalwagenbouw zaten met de ouders van basisschool ‘De Haven’ was één van de stellen 25 jaar getrouwd. Ze gaven een bruiloft en nodigden alle toenmalige wagenbouwers uit. Op dat feest is de huidige Havenstappersgroep ontstaan. Eerst hebben we twee seizoenen dansles gehad. We leerden verschillende danspassen en -stijlen. Maar vooral de pauzes waren erg gezellig en eigenlijk altijd te kort. Na twee jaar dansles besloten we daarmee te stoppen. Maar we hadden het nog wel steeds erg leuk met elkaar, dus werd er twee tot drie keer per jaar ‘ iets gezelligs’ georganiseerd. Altijd iets met lekker eten en een borrel.

Inmiddels is de frequentie teruggebracht naar 1 x per jaar. Gistermiddag ontmoetten we elkaar weer voor een wijnproeverij bij een van de ouderparen thuis. Iedereen is inmiddels 50+ en zoals ik al schreef op 30 mei >>> toen ik met één van de Havenstappers koffie dronk: wij zijn de ‘sandwichgeneratie’. Bijna iedereen heeft zorgen: om ouders, om kinderen, om eigen gezondheid, om werk.

Maar ondanks dat hadden we  een erg leuke bijeenkomst. Je deelt wat je bezig houdt met elkaar, maar  dat zijn natuurlijk niet alleen de zorgen. Het leven bestaat nu een maal uit ups & downs. Eén ouderpaar was opa en oma geworden. Een ander stel hoopt dat in oktober te worden. We zagen foto’s van de kinderen die vroeger verkleed en geschminkt op de wagen zaten. Die zijn nu tussen de 25 en 29 jaar, zijn getrouwd of wonen samen of zijn nog niet zo ver, studeren nog of hebben een baan. Sommige Havenstappers zijn al met pensioen en genieten van hun vrije tijd. We hieven het glas op het leven en hebben afgesproken dat we elkaar in mei weer ontmoeten, dan op landgoed Verhildersum.
Toen we naar de auto liepen langs een grote koeienschuur zei Gerard: “Ik ben tóch bliede dat ik nou niet meer zo ‘ n wagen huuf te bouwen. Huh! ’s Aomnds
in zun koale schure. …..”.
Vijftig plus he?