Vanmiddag luisterde ik naar Radio 5 en daar was Bert Kranenbarg weer (zie 20 mei). Mijn oren en ik worden daar altijd erg blij van. Hij draaide weer zeer aangename muziek en ik maakte mijn huiswerk voor Franse les vanavond. Net als vroeger! Maar toen had ik Hilversum 3 er bij aan.
De weekartiest is deze week Willy Alberti. Op zich niet een zanger waar ik erg gek op ben, maar Kranenbarg draaide gistermiddag al het nummer ‘Droomland’ (met Ans Heidendaal) en vanmiddag hoorde ik “Mijn eerste meisje van de Zangvereniging”.
Hierbij de tekst van het eerste couplet en het refrein (helaas kan ik geen uitvoering op You Tube vinden…)
Toen ik een jongen was van amper achttien jaar
Was ik natuurlijk altijd voor een pretje klaar
En spreekt vanzelf, ik ging
Ook naar de zangvereniging
Want daar was je heel gezellig bij elkaar
En ik zong daar met het meeste vuur tenor
Of laat ik liever zeggen, daarvoor ging het door
Maar de hoofdzaak was dat niet
Want zelfs onder het schoonste lied
Keek ik altijd naar een meisje uit het koor
En ik kwam toen in haar gunst
Als een broeder in de kunst
Maar toen mijn stem het niet meer dee
Kreeg ik heel gauw mijn congé
Toch denk ik altijd nog met liefde aan m’n eerste
M’n eerste meisje van de zangvereniging
M’n allerliefste klein sopraantje
Waarmee ik wandelde in ’t laantje
Maar die niet meer aan me denkt
Nu ik niet meer zing
Het lied zelf heb ik niet eens zo vaak gehoord, maar ik ken het omdat de mannen van de Christelijke Zangvereniging “Halleluja” dat vroeger wel eens schalks zongen. Deze zangvereniging werd in Hoogersmilde kortweg aangeduid met ‘de zang’.
“Waor is moe? Hen de zang.” Gerard en ik waren lid van dit koor tot wij in 1989 verhuisden naar Roden.
Nu ik het lied in z’n geheel heb gehoord is het komisch met terugwerkende kracht. Op ‘de zang’ zaten toen al geen ‘allerliefste kleine sopraantjes’ meer. De gemiddelde leeftijd was minstens 50+ en de meeste mannen waren al ettelijke jaren degelijk getrouwd. Of verstokt vrijgezel. Dat gold ook voor de dames. Het lied bracht mij even weer terug naar zo’n zang-maandagavond. Mijn ouders pasten op Frea en als we terugkwamen namen we een kopje Cup-a-soup Tomaat. Dat was toen hartstikke nieuw!
Sweet memories.
Geef een reactie