Dinsdagavond sloten we het seizoen Franse les af. Met de gebruikelijke borrel & lekkers.
Het laatste huiswerk werd nagekeken en daarna was het tijd voor de bijzondere opdracht voor de laatste les. Die opdracht luidde: neem iets mee wat heel waardevol voor je is en vertel ons in het Frans waarom het zo waardevol voor jou is.
Eén leerlinge vertelde dat haar man had gezegd: “Dan neem je mij toch mee!”
“Ja!” riep een mede-cursiste “dat zei die van mij ook…!”
Deze mannen hebben kennelijk geen last van een minderwaardigheidscomplex.
Het was een leuk grapje, maar het had een diepere laag: deze vrouwen hebben een fijn huwelijk. Heb ik ook.
In deze tijd van scheidingen en lossere relaties zijn wij de uitzondering.
Van die ene cursiste weet ik dat ze deze week 44 jaar getrouwd is. Wij vierden eind maart onze 33e trouwdag.
Je bent gezegend als je over je levenspartner kunt zeggen dat hij of zij je beste vriend is.
Er is een liedje dat hierover gaat: ‘You’re my best friend” van Don Williams.
klik hier>>> om het liedje te beluisteren.
Eigenlijk is het een ontzettende smartlap. Maar wat een mooi liedje.
Dit is de tekst van het refrein:
You’re my bread when I’m hungry
You’re my shelter from troubled winds
You’re my anchor in life’s ocean
But most of all you’re my best friend.
(klik hier voor een PDF met een Vertaling van het lied)
Over waardevol gesproken. Of om in het Frans te spreken: précieux.
Geef een reactie