29 september: Sudder-speklapjes.

Vandaag sluit ik de (na)zomer af met het eten van echte winterkost: stamppot zuurkool.
Dat maak ik nog steeds klaar zoals mijn moeder het maakte: zo puur mogelijk. Dus geen gerookte spekjes, geen appel, ananas of rozijnen en geen melk.
Aardappels en zuurkool. Mixen met een klein beetje jus.
Voor die jus kun  je er een verse worst bij bakken, maar het allerliefst heb ik er ‘zachte speklappen’ bij.
Af en toe trakteer ik mezelf hierop, maar de hele zomer stonden ze niet op ons menu. Nu is het herfst, dus stamppot.

Speklapjes worden normaal gesproken gebakken. Dan doe je er geen water bij en ontstaat er spekvet. Ook lekker hoor, maar voor de zachte variant moet je er wel water bij doen. Zo heb ik het van mijn moeder geleerd:
Speklappen aan de ene kant kruiden met zout en vleeskruiden en aan de andere kant zout, kerrie en peper.
100 gram margarine op hoog vuur smelten in een braadpan, scheutje ketchup er door roeren en als het schuim wegtrekt de speklappen aan weerskanten er in aanbakken, mooi bruin laten worden. Dan al snel ‘blussen’ met een klein  beetje water. Daarna het gas op klein zetten en heel zachtjes door laten sudderen. Af en toe een beetje water erbij, zodat de speklappen in de jus gaar sudderen. Ga maar uit van een uur ongeveer.

Mijn vader at  vroeger zijn vingers er zowat bij op.
“Speklappen zo zacht da’j ze wel kunt zoeg’n” zei hij daar ooit eens over.
Er zijn gezondere dingen die je kunt eten.
Maar die zijn vast niet zo lekker als de stamppot zuurkool met zachte speklappen van mijn moeder.