Gist
eravond aten Gerard en ik buiten de deur. We waren te gast bij Zwanny & Henk in het kader van de activiteitenmarkt; wij hadden ons aangemeld voor hun ‘avondje Winterkost’.
Tiny en Piet schoven ook aan en zo zaten we rond de klok van zes met z’n zessen aan een aperitiefje (in mijn geval zoete witte wijn die zo heerlijk naar je hoofd stijgt aan het einde van de middag).
Zwanny vertelde dat we heel chique begonnen met een ‘amuse’: een stukje uitgeholde komkommer met ei.
Daarna kwam de winterkost op tafel: snert! En lekker dat het was! Je kon de lepel er niet rechtop in zetten, maar het was een heerlijke, gevulde maaltijdsoep. Met hele erwten, vlees 
worst en groenten. Grote yum! (uitdrukking van onze dochters)
Ondertussen voerden we genoeglijke gesprekken; het thema van de activiteitenmarkt was ‘zet een stap naar de ander’, dat gebeurde dus vanavond ook. Wat deed je voor werk, waar kom je vandaan, wat zijn je liefhebberijen, vele onderwerpen passeerden de revue.
Het nagerecht was iets heerlijks met mascarpone, slagroom, banaan, speculaas en rum. Henk vertelde glunderend dat Zwanny het al twee keer had uitgeprobeerd en dat hij tot zijn grote genoegen als een soort ‘voorproever ‘ had gefungeerd!
Wat was het allemaal heerlijk en wat hadden we het gezellig. Aan het einde van de maaltijd was er koffie en Zwanny besloot ons samenzijn met het voorlezen van de tekst van een lied:
Wij delen geloof, wij delen de hoop, die wij ontvangen van God.
Vijf broden, twee vissen, de Heer die het brak, en niemand kwam iets tekort.
Zo willen wij delen van wat hij ons gaf, totdat het een overvloed wordt.
Wij delen met jou en met iedereen, de hoop en de liefde van God.
Vijf broden, twee vissen, de Heer die het brak, en niemand kwam iets tekort.
Zo mogen wij delen met handen en hart, totdat het een overvloed wordt.
Wij delen ver weg, wij delen dichtbij, één kerk, één wereld, één God.
Vijf broden, twee vissen, de Heer die het brak, en niemand kwam iets tekort.
Dat wonder voltrekt zich nog iedere dag, als delen een deel van ons wordt.
Naschrift: toen wij gisteravond naar Twee voor twaalf zaten te kijken was de eerste vraag: “Hoe heet een licht voorgerechtje? Het is een Frans woord dat ‘vermaken’ betekent.” Gerard en ik keken elkaar aan en riepen tegelijkertijd: AMUSE!
Geef een reactie