Op dunderdag huuf ik niet hen ’t wark in Grun’n. Dunderdag is mien vrije dag. Die verlöp miestal volgens een vast patroon: ’s morgens doe ‘k de boodschappen en verder stiet op die dag wc’s soppen op het programma. De radio stiet de hiele dag op 5. Ien van de mooiste momenten van die dunderdag is de koffie um tien uur. Koffie met verse broodkappies. Bin ik allent dan hè ‘k twee kappies. Lekker! De Jumbo in Roden hef nog een eigen bakkerij, dus die kappies bint nog een beetie knapperig van de oven.
Toen de kinder nog thuus woonden nuumden wij die kappies ‘dunderdag-morgen-gebak’. As ze op 
schoele zaten dan misten ze dat natuurlijk, maor hadden ze vekaansie dan verheugden ze zuch d’r op. As ik dan thuus kwam van de winkel, heulen wij de kappies uut de broodpuuten, smeerden d’r botter op en verdielden ze over het aantal aanwezigen. Lekkerder dan koekies.
Het bint van die kleine dinge die het leven zo veraangenaamt. Vanmörgen haar ik alle kappies veur mijzelf…
Geef een reactie