15 december: Tandarts & Mozart.

Donderdag 15 december stond al een tijdje in mijn agenda.
’s Morgens om 10.30 uur en ’s middags om 14.00 uur ‘Kroonbehandeling’.
Drie weken geleden zat ik aan de koffie met een vers broodkapje, toen ik opeens een hard stukje kauwde. Dat was geen brood. Dat was een stuk van een kies uit mijn bovenkaak.
Daar word ik absoluut niet blij van. Gelukkig heeft onze tandarts aan het eind van zijn werkdag altijd een uur voor ‘spoedgevallen’, dus om half vijf diezelfde dag zat ik daar al.
De schade werd opgenomen, de scherpe punt werd weggeslepen en de afspraak voor vandaag werd in de agenda gezet.

Zo’n afspraak bepaalt in grote mate de waarde van mijn dag.
Bij het wakker worden is eerste wat ik denk: “Vandaag tandarts. Brrrrr.”
Het is de laatste jaren trouwens al erg verbeterd met die bezoekjes. De tandartsen die ons gebit behandelen (Mondzorg Roden >>>) zijn erg aangename exemplaren. Vriendelijk, rustig en zeer kundig.
Het moeilijkst vind ik altijd om te blijven ontspannen tijdens de behandeling. Met ademhalingsoefeningen kom ik al een heel eind, maar het blijft lastig.
Vanmorgen bedacht ik: “Ontspannen doe ik het best met klassieke muziek. Als ik nou mijn eigen muziek meeneem lukt het rustig blijven misschien wel beter.”

Met mijn MP3-speler in de aanslag kwam ik vanmorgen de behandelkamer binnen.
Natuurlijk mocht ik mijn eigen muziek luisteren; als dat helpt graag zelfs.
Het requiem van Mozart had ik op de oortjes. Als ik die muziek hoor ontspan ik al.
Onder het “quam olim Abrahae promisisti et semini eius” kreeg ik een mondring ingeplaatst waardoor je lippen bij je gebit worden weggetrokken. Het is maar goed dat ik niet weet hoe je er dan uit ziet……
“Benedictus, qui venit in nomine Domini” zongen de solisten. “Zet u de kiezen maar even op elkaar” vroeg de tandarts. Vreemde combi.

Maar het hielp wel! Fantastisch, wat scheelde dat een hoop. Je hoort dan namelijk ook niet de muziek die uit de luidspreker van de spreekkamer komt.
Na de behandeling vroeg ik naar de scans die de tandarts had gemaakt. Hij liet me de computerfoto’s zien; ik zag mijn eigen kaak waar nog een stompje van de kies in zat en de computer berekende toen precies hoe de nieuwe kroon tussen die stomp en die kies daaronder er uit komt te zien.
Vanmiddag kreeg ik de nieuwe kroon al geplaatst. In precies de goede kleur wit, zodat hij bij de rest van mijn gebit past.
Kunstenaars zijn het.
Hierbij een link >>> naar een  mooie uitvoering (Herreweghe) van het Benedictus.
“Zet u de kiezen maar even op elkaar……”