6 april: Koffie en breiwerk in Assen.

Gekke dag gisteren. Na een snipperdag voor de Romanovs was ik heel vroeg op mijn werk.
Volle mailbox; ik zou eens even flink wat achterstand wegwerken. Maar daar werd een stokje voor gestoken.
Mijn 85-jarige moeder werd opgenomen in het ziekenhuis in Assen met hartritmestoornissen en rond 11.00 u zat ik aan haar bed. Ze was bijzonder nerveus en gestrest en was blij dat ik er was. Wachten. Vragen beantwoorden, aangesloten op apparatuur en tussendoor lang wachten. Monitor met grafiekjes en getallen vanuit je ooghoek in de gaten houden met ondertussen breiwerk en koffie. Veel wachten. Korte gesprekjes, veel spanning en onrust bij mijn moeder.
Gek dat de tijd in zo’n ziekenhuiszaaltje zo langzaam gaat, terwijl diezelfde tijd tijdens een dag op mijn werk voorbij vliegt…..
Gelukkig viel het mee. Het hart kwam weer tot rust.

Om half twee waren we weer bij haar thuis, er moest nog wat gewijzigd worden in de medicijnen en voordat ik thuis was was het 16.00 uur.
Weg dag.  Ergo: nog meer achterstand op het werk. Toch zat dat niet in mijn hoofd toen ik gisteren in Assen mijn moeder gezelschap hield. Gelukkig heb ik erg lieve en begripvolle collega’s die mij de ruimte gaven om deze mantelzorgtaak op mij te nemen.

Toen ik om 15.30 uur afscheid nam van mijn moeder bedankte ze mij dat ik er was.
Er zijn. Dat was genoeg. Voor mijn moeder en voor mij de waarde van de dag.
Lieve collega’s: bedankt voor de ruimte die ik kreeg.
Ook namens mijn moeder.