Vandaag is mijn blog jarig: het wordt 3 jaar. Mijn eerste blog schreef ik op 14 augustus 2014, ( zie >>>) Dat deed ik toen bij ‘Blogse’ onder de naam ‘Handwerken en meer’.
Maar het werd steeds meer ‘meer’ en steeds minder handwerken, zodat ik na een jaar begon met een eigen website bij WordPress onder de naam ‘de Waarde van de dag’. Die website lanceerde ik op 4 september 2015 (zie >>> ).
In september 2016 besteedde ik aandacht aan het twee-jarig bestaan van mijn site ( zie Sharing the joy >>>) en vandaag dus drie jaar een dagelijks blog.

In de loop van de jaren is het aantal onderwerpen gegroeid en ook het aantal lezers groeit heel langzaam maar gestaag.
Het elke dag plaatsen van een blog is een gewoonte geworden die helemaal is ingeweven in mijn dagelijkse leven. Als me iets opvalt maak ik even een aantekening en soms verzeil ik situaties waarvan ik dan al weet: dit gaat een leuk blog opleveren.
En heel soms zóu ik een heel leuk verhaal kunnen schrijven, maar dan doe ik het niet.
Omdat het kwetsend zou zijn voor de betrokkenen.
Of omdat niet alles met iedereen gedeeld hoeft te worden.

Toen we drie weken in Canada waren schreef ik om de twee, drie dagen een blog over onze belevenissen. Het was maar goed dat ik dat vanaf het begin had gedaan, want na drie weken was ik heel veel dingen van het begin al weer vergeten!
Men zegt niet voor niets: ‘Wie schrijft die blijft’.

De ‘Gastblogs’ die ik in 2016 heb geïntroduceerd worden erg gewaardeerd, maar de leveranciers zijn nog niet zo scheutig met nieuwe pennenvruchten.
Er was nog wel een schoonzoon die opperde een gastblog te willen aanleveren.
Over hoe moeilijk het is om om te gaan met ons gezin. “Mijn leven met de Waninge’s” zou het dan gaan heten.
Ik kijk er naar uit!

Afgelopen zondag overkwam me iets bijzonders. We zongen in de Norg tijdens de openluchtdienst (zie 7 augustus j.l.)) en tijdens het koffiedrinken kwam een mevrouw met me kennismaken. Ze was een vaste volger van mijn blog en vond het leuk om mij ‘in real life’ te zien. Vond ik ontzettend leuk! Wat zij vooral uit mijn blog haalde: het genieten van de gewone, alledaagse dingen die zo vaak de waarde van mijn dag bepalen.
En dat is waar ik na deze derde verjaardag gewoon mee doorga, namelijk het beschrijven van mijn waarde van de dag: ‘een alternatief voor de waan van de dag’.