Vandaag is de waarde van de dag een gebruiksvoorwerp: mijn auto.
Eigenlijk ben ik niet zo van de auto. Heel lang maakte ik gebruik van openbaar vervoer of mijn fiets om in Groningen te komen, maar er kwam een moment waarop een auto toch handiger was. (zie 20 oktober: auto met gehaakt kussentje >>>).
Maar als het even kan stap ik toch liever op de fiets naar mijn werk en ook de ritjes in Roden gebeuren altijd op twee wielen in plaats van op vier.

Maar vandaag was ik zo blij met m’n karretje.
Mijn moeder moest naar het ziekenhuis voor een onderzoek vanuit de Boshof. Dat is op zich lopend te doen, maar in verband met het stormachtige en regenachtige weer besloot ik haar toch met de auto te brengen.
Van de rolstoel in de auto, van de auto in de rolstoel van het ziekenhuis, onderzoek …. en toen was er eerst koffie in het ziekenhuisrestaurant; met een plak heerlijke kruidkoek. Na het ‘getrek en gedoe’ kwam ze er even heerlijk van bij.

Op de terugweg naar Roden was het bar slecht weer. Heel harde wind, afgewaaide takken, dikke regen….. maar ik zat in mijn Yaris die als een blok op de weg ligt. Radio 5 aan. En ineens overviel het me: mijn auto doet het toch maar mooi altijd. Starten en lopen. Al bijna zeven jaar trouwe dienst. Nu ik drie à vier keer in de week naar Assen rijd sta ik veel vaker bij de benzinepomp. Zit ik regelmatig achter een trekker. Sta ik vaak voor de stoplichten.
Maar dat weegt allemaal niet op tegen het enorme voordeel dat ik naar mijn moeder kan als het nodig is. Met mijn Yaris.

Vanmiddag moest ik de wekelijkse boodschappen doen.
Dat doe ik altijd op de fiets. Fietstassen vol en een Jumbotas achterop.
Maar vandaag even niet. Vandaag was ik ‘eem slim bliede met mien yarissie’!