Jozef was ik al eens. En Farizeeër. Ook stond ik al eens als de verschijning van de profeet Eilia op een berg waar ik samen met Mozes aan Jezus verscheen.
Woensdagavond was ik even een Joodse leider. Met onze gespreksgroep hadden we deze avond een keer geen gesprek met elkaar, maar deden we als groep mee aan ‘Bibliodrama’ onder leiding van Bart Elbert.
Centraal stond het verhaal uit Johannes 2:13-25. Jezus komt op het tempelplein in Jeruzalem en wordt zo kwaad over de handel die daar is ontstaan, dat hij de handelaren met hun vee de tempel uitjaagt en de tafels van de geldwisselaars omgooit. (verhaal lezen? klik hier voor dit gedeelte in de basisbijbel)
We beleefden met elkaar op verschillende manieren de vele aspecten van dit verhaal.
We konden vragen stellen aan de spelers in dit verhaal en kregen verrassende antwoorden.
We maakten kennis met een brave geldwisselaar die zich van geen kwaad bewust was; je had nu eenmaal speciaal tempelgeld nodig en hij bewees de tempelgangers een dienst door al hun verschillende muntgeld om te wisselen. Een goede baan. Hij had ook vier bloedjes van kinderen die allemaal gekleed en gevoed moesten worden.
De handelaar was ook goed bezig. Door de het vee bij de tempel aan te bieden, hoefden de mensen van buiten Jeruzalem die naar de tempel kwamen niet met hun eigen vee te zeulen. Ze kochten gewoon een rund of een duif op het tempelplein. En ja, daar verdiende hij wel wat aan: een mens moet toch ergens van leven nietwaar?

De twee Joodse leiders ergerden zich groen en geel aan die mafkees die zo’n chaos veroorzaakte in hun zorgvuldig in stand gehouden domein. Al was één van hen wel danig aan het twijfelen gebracht over hun eigen rol. Daar kon de ander helemaal geen begrip voor opbrengen. Oproer en chaos kunnen leiders zich nu eenmaal niet veroorloven, dus er werd gehandhaafd.

Eén van de toeschouwers gaf de sfeer heel duidelijk weer. Hij durfde zich niet uit te spreken over wat Jezus had gedaan: hij was bang.
De muren hebben oren; voor je het weet wordt je zelf opgepakt!
Een andere toeschouwer vertelde dat hij vegetariër was en zich zorgen maakte om het welzijn van de dieren die geofferd werden. Maar daar hadden de Joodse leiders en de handelaar helemaal geen boodschap aan: het was een offer voor God; voor de goede zaak!
En geheel volgens de regels: het vlees was kosjer, varkens bijvoorbeeld kwamen er niet in.
Andere toeschouwers hadden bewondering voor Jezus. Dat hij dat durfde: zo in opstand komen tegen de gevestigde orde!

Na afloop zaten we in de kring voor een kleine evaluatie.
Iedere keer is het weer verbazingwekkend hoe een verhaal tot leven komt als je er met elkaar zo in duikt. Hoe het voor de verschillende personages in het verhaal geweest moet zijn.  Hoe Jezus zijn zelfbeheersing verloor; hij was tenslotte ook ‘gewoon’ een mens.
Hoe bijzonder het was wat hij deed.
Het deed ons denken aan wat Luther deed in de 16e eeuw: je durven uitspreken tegen de gevestigde orde.
Daarbij ontdekten we hoeveel parallellen er waren met onze huidige maatschappij.
En over rollen gesproken: onze rol daarin.

Op 4 maart zal de ochtend-viering in het teken staan van dit verhaal en zal Ds. Elbert de ervaringen van woensdagavond gebruiken. Altijd bijzonder om dan zo’n viering mee te maken.
Dit seizoen ook nog een keer meedoen? 14 maart en 25 april zijn de data, 20.00 uur in Op de Helte. Nog twee avonden om op verhaal te komen.

Benieuwd naar eerdere bibliodrama-verhalen?
Jozef
schriftgeleerde.
Elia