Vanmorgen toen ik wakker werd was Gerard al naar zijn werk.
Voor mij lag een ‘lege week’.
Wat doe je dan zo’n hele dag?

Mij helpt het dan om doelen te stellen.
Iedere dag wil ik een wandeling maken, iedere dag zorg ik zelf voor mijn ontbijt-koffie-thee-momenten en iedere dag kook ik zelf de warme maaltijd en doe ik daar boodschappen voor. Dat kan ik dan mooi combineren met die wandeling. Ondertussen zorg ik dat het huis wat opgeruimd blijft en doe ik kleine klusjes. Tempo 70-plus.

De laatste boerenkool uit eigen tuin.

Vandaag was één van de klusjes ‘de laatste boerenkool uit de tuin halen’ en kookte ik stamppot boerenkool met een gebakken verse worst.
Tijdens de dagelijkse wandeling ontmoette ik wat kennissen uit de omgeving, maakte wat praatjes en vond een lief kaartje in de brievenbus.
Onder het middageten draaide Tineke de Nooy het liedje ‘Deze dag komt nooit meer terug’ van Gerard Alderliefste.

Deze dag komt nooit meer terug.
De zin bleef in mijn hoofd haken.
Ook al is het een heel andere maandag dan anders, ook al doe ik even niet mee met de maatschappij en is het revalidatieproces op dit moment ‘vechten op de vierkante meter’: deze dag komt nooit meer terug. In mijn gedachten vulde ik de zin aan ‘dus maak er iets van’.

Vandaag heb ik al mijn doelen gehaald.
De laatste boerenkool was verrukkelijk!