Sinds mijn vader is overleden ontmoeten wij als “Cornelis-Clan” (zo noemde hij zelf zijn kinderen en kleinkinderen) elkaar rond zijn verjaardag, 16 augustus. Dit jaar hebben we die bijeenkomst een beetje uitgesteld, omdat Frea en Jon uit Engeland terug zouden komen. Afgelopen zondag 2 september was de hele clan aanwezig, iedereen was er.

Het was een beetje vreemd om bij elkaar te zitten zonder mijn moeder, zij was er tot vorig jaar nog bij, al ging het toen qua gezondheid al slecht met haar.
Mijn broer en ik zijn nu de oudste generatie en dat is op z’n minst wennen.
We stonden er even bij stil, maar niet te lang, want toen was er koffie of thee met wat lekkers. We zaten lekker buiten onder de grote parasol op Waninge-Plaza en hebben een heel gezellige middag gehad.

We deden spelletjes die je met een grote groep kunt doen: UNO, sjoelen en spieker houw’n. Dat laatste is een geliefde bezigheid bij de familie Waninge, vorig jaar oktober schreef ik er ook al eens over, zie Spiekerhouw’n.
Al deze spellen veroorzaken een hoop burengerucht, de hele buurt weet denk ik wie er zondagmiddag heeft gewonnen. Wil je het ook weten? Klik op de foto voor een vergroting van het ‘Cornelis-Clan-Scorebord’.

We sloten de dag af met een Chinese maaltijd: ettelijke witte bakjes stonden opgesteld op onze keukentafel en via zelfbediening kon iedereen zijn bordje volscheppen.

Cornelis zou het een fantastische middag gevonden hebben.
Klik hier voor het verslag van de Cornelis Clan van 2017.