Vanmorgen las ik in het Dagblad van het Noorden de column van René Diekstra.
De titel was: ‘Het nut van genieten”
De inhoud was me uit het hart gegrepen.
Hij schrijft dat wat je doet niet altijd ‘nuttig’ hoeft te zijn; volgens mijn Calvinistische opvoeding moet dat eigenlijk wel. Eén zin haal ik uit het verhaal van Diekstra: ‘Als je geniet in je vrije tijd ben je gelukkiger. En als je gelukkiger bent, ben je creatiever, ook in je werk. Productiever zelfs.
Gisteravond was het concert met het Projectkoor Agioso van Wim Opgelder.
Op het podium in de Columnakerk in Groningen stond ons koor van zo’n 30 zangers en zangeressen , er zat een orkestje met violen, een cello, fluiten, hobo’s, een organist en een nerveuze dirigent.
Met respect en bewondering heb ik Wim gadegeslagen gisteravond: krijg orkest en koor qua ritme en melodie allemaal maar eens ‘onder elkaar’.
We zongen de longen uit ons lijf. Complexe muziek waar we maanden op gestudeerd hadden en die we inmiddels behoorlijk goed konden zingen.
Op het podium realiseer ik me dat het over twee uur allemaal voorbij is en probeer het allemaal goed in me op te nemen. Twee dochters en een schoonzoon in de zaal, geconcentreerd de alt-partij zingen, wetend dat Gerard op de achterste rij de tenorpartij zingt, de enthousiaste bassen achter mij: kippenvel krijg ik er van.
Maar hoe moeilijker de muziek, hoe groter de kans dat het niet allemaal goed gaat.
Ik ben realistisch genoeg om te weten dat onze uitvoering van de stukken gisteravond niet perfect was. We misten wel eens een loopje of waren wat traag bij een inzet. Of hadden net niet helemaal de goede toon. Het orkest liet hier en daar een steekje vallen en het duet van de bas en sopraan stierf in schoonheid door het missen van een inzet. Jammer, maar niet onoverkomelijk. Afslaan en gewoon opnieuw beginnen.
Wat mij bij zal blijven van dit projectkoor is het plezier dat ik heb gehad bij het instuderen van de muziek, al dan niet samen met Saakje en de sensatie van het uitvoeren van klassieke stukken. Genieten van muziek. En of ik nou met mijn accordeon op schoot zit en Whispering hope speel, of met mijn gitaar het Af&Toe-koor begeleid of met de ogen dicht luister naar de Theresiënmesse: ik geniet van muziek.
Maar ook van lezen.
Handwerken.
Schrijven.
TV-series kijken.
Een stadswandeling in een historische binnenstad.
Zoveel om van te genieten; het is een wonder dat ik nog tijd over heb voor werk & huishouden.
Op zondag 2 december werken we als Projectkoor mee aan de 1e Adventsviering van de PKN-gemeente in Zuidlaren. Dan voeren we de cantate ‘Machet die Tore weit’ van Telemann uit en “Ich freue mich im Herrn” van Homilius. Die twee stukken gingen gisteravond goed, dus daar ga ik zondagmorgen zonder zenuwen gewoon van genieten.
Meegenieten? Zondagmorgen 2 december 10.00 uur in de Dorpskerk in Zuidlaren, Kerkbrink 3: welkom.
Vorige blogs over ‘zingen met Wim’:
Geef een reactie