Vandaag heb ik op mijn vrije donderdag gezellige dingen gedaan.
Koffiedrinken bij een oude vriend in De Hullen. (zie Rehabiliteren, blog uit 2015>>>)
Daar ontmoette ik ex-buurvrouw Antje, haar man verblijft daar ook en woont naast mijn koffiedrink adres.
Tussen de middag ging ik lunchen met mijn schoonzus van de Aaltjedagen; we hadden elkaar te lang niet gesproken, dus we lunchten samen in Assen. We genoten van een lekker broodje én van elkaars gezelschap.
Daarna ging zij weer aan haar werk en ik ging in mijn eentje Assen in.
Heerlijk.
Mijn oude winkelstad.
En hoe leuk Groningen ook is: Assen voelt zo vertrouwd.
Dwalend door de binnenstad genoot ik van het kopen van kleine dingetjes in winkels die ik allemaal weet te vinden. En van het gemoedelijke publiek. Van het gekeuvel bij de ijsbaan op het Koopmansplein, waar een metershoge kerstboom stond te geuren.
Op de terugweg naar Roden scheen de laagstaande zon over het landschap waar ik doorheen reed.
Wat zijn we toch bevoorrecht dat we in zo’n mooie provincie wonen.
Vanavond kwamen Harriët en Cees stamppot boerenkool eten.
Als je alles op een rijtje zet is het allemaal niks bijzonders.
Maar wat had ik een leuke, waardevolle dag.
Dick de Jong
Ik vind het al bijzonder als je zo’n emmer heerlijke boerenkool (uit eigen tuin?) hebt staan. Niks kant en klare boerenkool uit de supers.
Ada
Inderdaad: uit eigen tuin. Mijn ‘boerenzoon’ verbouwt bonen, andijvie, sla, rode bieten, aardappels, prei én boerenkool. Maar witlof en Chinese kool haal ik gewoon uit de supermarkt hoor!