Zaterdagavond kwam de ‘vriendenclub van vroeger’ bij ons aan de Boskamp bij elkaar voor onze jaarlijkse spelavond.
Vorig jaar deden we geen spel, maar genoten we van onze zelfgemaakt stamppotten en toetjes, maar dit jaar stond er weer ouderwets een gezelschapsspel op het programma.
‘Hints’ deden we deze keer.
Niet iedereen is even gemotiveerd om aan zo’n spel te beginnen.
Zitten en teuten met een drankje en een hapje is sowieso al reuze gezellig, dus waarom zou je dan nog een spel doen? “Een ronde maar hoor!” riep iemand, maar dat was tegen dovemansoren gezegd.
Hints wordt net zo gespeeld als vroeger op de televisie. Wij deden gisteravond mannen tegen de vrouwen.
Je hebt verschillende categoriën die worden aangeduid met specifieke gebaren: twee open handen bijvoorbeeld staat voor ‘een boek’. een beweging van met de hand vanaf de mond omhoog is een lied en twee pratende handen staan voor ‘Spreekwoorden en gezegden’.
We hebben allemaal een kerkelijke achtergrond, dus iemand opperde om de categoriën lied en boek samen te voegen tot een geheel nieuwe categorie ‘Liedboek’.
Dan konden we bijvoorbeeld Psalm 42 uitbeelden. Wel in de oude berijming dan. ‘Hijgend hert der jacht ontkomen”. Hij deed het ook gelijk maar even voor hoe dat er dan uit zou zien. Voordat we één opdracht hadden uitgevoerd was de chaos al compleet. In alle wijsheid werd besloten om deze categorie niet toe te voegen.
Het is nog best moeilijk om dingen uit te beelden zonder daarbij iets te mogen zeggen.
Hoe beeld je een ‘offer’ uit?
Of ‘Willem Wever’?
Bij het boek ‘de vierde man’ ging bij het tellen van de mannen in ons gezelschap bij één van de mannen een lichtje branden. ‘De drie musketiers?”
Eén van de dames wilde een gezegde gebruiken en had het over ‘Ouwe jongens, knäckebrot’.
Twee rondes hebben we gedaan en de dames mochten zich tot winnaars van de avond uitroepen.
Het gastgezin hoeft op deze spelavond alleen te zorgen voor koffie en drankjes: de rest neemt wat lekkers mee. Er was vers gebakken appeltaart (de slagroom stond helaas nog in de koelkast in Beilen), er waren warme gehaktballetjes in satésaus en vier verschillende soorten kaas.
Een avond onbekommerde lol.
En de laatste nieuwtjes uitwisselen en vakantieplannen bespreken.
Iedere maand één keer onze vriendenclub zien: al jaren een vaste traditie.
Het verveelt nooit.
Hieronder vier links naar de blogs over deze vrienden-traditie in voorgaande jaren:
Geef een reactie