“Hoe is het op je nieuwe werk?”
Die vraag wordt mij regelmatig gesteld en na een maand kan ik inmiddels zeggen: “Goed!”
Alles is anders dan in mijn vorige functies.
Waar ik de afgelopen 12 jaar een zelfstandige functie had en mijn eigen werk indeelde, maak ik nu deel uit van een team.
Daar kwam ik binnen als ‘jongste bediende’ en ik moest alles nog leren; als ik eerlijk ben vond ik dat het moeilijkste gedeelte.
Vanaf eind december zit ik nu in het opleidingstraject ‘allround secretaresse’ en het werk past goed bij me.
Het ‘front-office’-werk, dat ik één dag per week doe bestaat uit telefoon en administratief werk voor het patiëntendossier.
Op de andere werkdagen werk ik ivm corona thuis; dan werk ik wat telefoontjes af en doe ik uitzoek- en roosterklussen.
Begin januari schreef ik dat moest wennen aan de nieuwe werkdagen maar die wisseling heeft één groot voordeel: één keer in de 14 dagen ben ik een hele donderdag vrij. De vrijdag ben ik sowieso al vrij, dus in die week heb ik een vrije dag extra!
Vandaag was zo’n dag.
Rustig aan beginnen, rek- en strek oefeningen, douchen, ontbijt, sudoku……kwart voor tien.
Heerlijk.
Vandaag pakte ik een achterstallig klusje op.
Na het overlijden van Moeder Waninge had Gerard een grote doos met foto’s, brieven en kaarten meegenomen.
De foto’s had ik destijds uitgezocht en in albums geplakt, maar de brieven en kaarten zaten nog los in de tas en lagen daar na 4 jaar nog net zo in.
Wat moet je er mee.
Al uitzoekend kwam er wel een oplossing: brieven en relevante kaarten voegde ik toe aan de fotoboeken, kerst- en beterschapskaarten deed ik in de recycling (maak ik met knip- en plakwerk weer nieuwe kaarten van) en één brief gaat naar Frea. Het is een brief die zij zelf in 2007, toen ze een half jaar in Spanje woonde, aan oma stuurde mét een aantal foto’s.
Wat een mooi tijdsbeeld en wat leuk om nog eens terug te lezen.
Het hele netwerk van moeder kwam nog weer even in namen en geschreven teksten voorbij.
Eén kaart licht ik er uit; Gerard en ik hadden er vanmorgen bij de koffie al dikke pret om.
De kaart is geschreven door Henk en Trijn (van Calker) en Jaap en Dine (Jonkers). Twee stellen die mijn schoonouders kenden van de kerk, de dames zaten allemaal op de Hervormde vrouwenvereniging. De twee stellen waren met z’n vieren op vakantie in België en hadden de familie Waninge een toepasselijke kaart gestuurd.
Mijn schoonouders voerden destijds een gemengd boerenbedrijf: landbouw, melkvee en varkens.
Mei 1997.
Ook een mooi tijdsbeeld.
Vertaling: Kom op zondag lunchen met de kinderen……
Dea smith
Hoi
Ik heb je e-mailadres zo niet bij de hand, maar heb je belang bij de libelle met trui en vest brei- patronen. Ze zien er leuk uit.