Een nieuwe blogreeks: Ruinen.  Het eerste deel heb je waarschijnlijk al gelezen (niet? klik hier), dat ging over een wandeling met Harriët op het Dwingelerveld.
Toen wist ik nog niet dat dat het eerste deel werd van een serie.  Toen we die zondagmiddag terugreden naar Roden constateerden we dat het een omgeving was die we nog niet kenden, die wilden we nog een verkennen. Door corona is onze agenda in de weekenden helemaal leeg; toen het in het eerste weekend van maart goed weer leek te worden reserveerden we een kamer in B&B de Beddestee.

Vrijdagmiddag stapten we uit de auto op de oprit van het opgegeven adres en werden enthousiast begroet door Ina.
Op een bordje naast de deur van onze kamer werden we al hartelijk welkom geheten.
Toen ze ons alles had laten zien waren Ina en ik al druk met het bespreken van het haakpatroontje van die leuke lampionnetjes die overal rondom het huis hingen.
Binnenkort een blog met meer info.

Wijn & kruudkoek

Op de tafel in de kamer stond een bordje met twee plakken zelfgebakken Drentse kruudkoek, een stolpflesje pinda’s,  twee wijnglazen en een klein  flesje wijn: bij wijze van welkom.
Wat attent!  En wat lekker.
We hadden een ruime kamer met uitzicht op de weilanden rondom Ruinen. Het was gezellig ingericht, met oog voor detail; kussens,  lampen, kaarsjes, het oogde verzorgd.
Er was een grote tafel waaraan we een spelletje konden doen en genoeg kastruimte om onze spullen op te ruimen.  Ook onze fietsen konden in een schuurtje. Groot voordeel van dit B&B in coronatijd: er konden drie stellen logeren, maar we hadden allemaal onze eigen buitendeur.

We waanden ons in een mini-hotel: in de ruimte onder het B&B was een grote zaal waar ’s morgens een uitgebreid ontbijtbuffet klaarstond, waar we ook van mochten meenemen voor de lunch. Ook dit was helemaal coronaproof georganiseerd: als je je ontbijt ging halen deed je een streng lampjes aan dat op de trap hing. Zolang die lampjes brandden moest je wachten tot de andere gasten weer op hun kamer waren.
Niet gezellig, wel veilig.
Gedurende het weekend ontdekten we dat Ina gewoon erg geniet van haar rol als gastvrouw.
Ze geniet als haar gasten genieten en ze houdt voortdurend een oogje in het zeil.
Ze stuurde nog een foto van een ander haakwerkje, zorgde dat er steeds genoeg voorraad thee/koffie en toebehoren was,  nam de afwas mee en verwelkomde nieuwe gasten; stralend draaide ze zaterdagmiddag exact hetzelfde verhaal af als wat ze ons een dag eerder had verteld.

Twee dingen waren jammer:

-dat we vanwege corona niet in het gastenverblijf waar het ontbijt stond mochten blijven zitten  om het op te eten.  Daar was het zo gezellig ingericht,  daar kunnen ze in menig hotel nog een puntje aan zuigen.

-dat het geen zomer was.  Wat had ik graag op een zwoele zomeravond naast die gehaakte lampionnetjes ergens rondom het huis in de tuin gezeten. Overal stonden setjes stoelen waar ik ons al zag zitten.  Met de wijn en de pinda’s…..

Benieuwd naar dit Bed & Breakfast?

Hierbij een link naar hun website. 
Op Instagram vind je nog meer foto’s.

Benieuwd naar de andere delen uit de ‘Ruinen-blogreeks’?
1. Van schaatsijs naar softijs.  
3. Wel honderd lammetjes! 
4. Fietstocht Dwingelderveld
5. Allemaal familie
6. Ommetje met Bram de Ram
7. Coucangé 

Wat in het vat zit:

8. Van landgoed naar plaggenhut
9. Gehaakt lampionnetje