Vanaf begin februari maken wij iedere dag een ommetje. Waarom dat moet van Erik schreef ik al op 10 februari.
Om in de gezinscompetitie een beetje mee te doen moeten we wel elke dag een ommetje maken, ook als je die dag ook al 35 kilometer gaat fietsen.
In Ruinen was dat geen enkel probleem, sterker nog: het werd ons erg gemakkelijk gemaakt.
Je kon daar een ommetje maken met ‘Bram de Ram’. Als je Ruinen binnenkomt staart Bram je vanaf de reclameborden al aan en er staat een prachtig beeld van hem op de oude brink.
Bram heeft zijn beeltenis geleend aan de bewegwijzering van een vijftal ommetjes, die zijn samengesteld door de inwoners van Ruinen: op deze manier willen ze al het moois van Ruinen naar voren brengen.
De ommetjes starten en eindigen allemaal op de Brink.
De routes hebben een lengte van 2, 3, 4, 5 of 10 kilometer en ze leiden je langs de verschillende bezienswaardigheden van het dorp.
Wij kozen op zaterdag voor ‘De kleine padties route’ (3 km), waarbij we langs het riviertje ‘de oude Aa’ kwamen.

Op zondag combineerden we twee routes: de gele ‘Van Lissabon naar Engeland’ (2 km) en de rode ‘Molenroute’ (4 km). Om de afstand tussen tussen Lissabon en Engeland te overbruggen leek ons 2 kilometer niet voldoende, maar het bleek dat je over straten kwam die zo heetten. De routes waren heel divers en er was van alles te zien onderweg. We kwamen natuurlijk de molen tegen, maar wat vooral indruk maakte tijdens de wandeling was het gebied om Ruinen heen. We wandelden bijvoorbeeld door de buurtschap Oldenhave. De essen en de oude boerderijen met mooi onderhouden erven (met boomgaarden en moestuinen) laten het cultuurhistorische coulisselandschap zien. Je kon diverse landschapselementen terugvinden: houtwallen en houtsingels, poelen en boerenerven kenmerken de streek. Deze elementen hadden vroeger een belangrijke functie in het boerenbedrijf. Singels leverden hout, een dichte houtwal hield het vee in de wei en een poel diende als drinkwater voor de dieren. Toen deze elementen hun economische waarde verloren verdwenen ze op grote schaal; Landschapsbeheer Drenthe zet zich in om deze landschapselementen te behouden of terug te brengen. We zagen met eigen ogen wat dat doet met een buurtschap als Oldenhave en genoten van dit ommetje.
In de dagen daarvoor tijdens onze fietstochten waren we al meer van zulke gehuchten tegengekomen, zoals Kraloo en Hees, die hetzelfde beeld lieten zien.

We ontdekten ook nog een klein stukje geschiedenis: in deze buurtschap stond tot 1816 de havezate De Oldenhof, die in de 16e eeuw werd ingezet als militair steunpunt. Het ‘Huis te Ruinen’,  zoals het ook wel genoemd werd, lag op de weg van Steenwijk naar Coevorden én aan de weg van Meppel naar Groningen en was dus van groot strategisch belang. Helaas is er niets van overgebleven.

Na de ommetjes haalden we een heerlijke beker ‘Cappucino-to-go’ bij een café aan de Brink.
Ook eens op pad met Bram de Ram?
Hij wacht op je midden op de Brink in Ruinen; daar vind je ook een grote kaart met alle routes aangegeven.

Benieuwd naar de andere delen uit de ‘Ruinen-blogreeks’?
1. Van schaatsijs naar softijs.  
2. B&B ‘de Beddestee’
3. Wel honderd lammetjes! 
4. Fietstocht Dwingelderveld
5. Allemaal familie
6. Ommetje met Bram de Ram
7. Coucangé 

Wat in het vat zit:

8. Van landgoed naar plaggenhut
9. Gehaakt lampionnetje