Op vrijdagmiddag 5 maart stapten wij ’s middags na onze aankomst in ‘de Beddestee’ op de fiets: we gingen een rondje ‘Dwingelderveld’ doen.
We maken tegenwoordig dankbaar gebruik van de ‘Fietsknooppunten-app’. We hebben nog een oude Fietsknooppuntenkaart van Groningen en Drenthe; met die kaart erbij stippelen we van te voren een route uit en voeren vervolgens de knooppunten in de app. Dan weet je ongeveer hoeveel kilometer het is.
Deze tocht was ongeveer 35 kilometer, dat leek ons goed te doen. De ervaring leert dat de tocht altijd langer duurt, omdat we onderweg nog van alles willen bekijken en soms een stukje omfietsen om dat te bezoeken.
Het was die vrijdag prachtig weer, maar het was wel koud: 3-5 graden.
Daar hadden we rekening mee gehouden, dus met handen, oren en hoofd goed beschermd fietsten we door het natuurgebied.
Ook in deze weersomstandigheden is een bankje een fijne plek voor een mini-picknick, zie foto links. Als je op de foto klikt krijg je een vergroting, dan zie je goed hoe mooi het gebied is.
Halverwege de route passeerden we een camping waar al mensen druk bezig waren om de veldjes klaar te maken voor de zomer.
De Noordster heet die camping. “O? Zijn we hier zo dicht bij Dwingeloo?” Voor mijn gevoel fietsten we nog in de bossen van Ruinen…..
Onderweg kwamen we de Dwingeloo Radiotelescoop tegen; die kun je ook niet missen, want hij staat nog geen 50 meter van het fietspad af.
Er stond heel veel informatie bij op grote borden, dus ook daar moesten we even van de fiets af. Het is een immens ding, dat eigenlijk helemaal niet past bij een Nationaal Park. De telescoop staat er vanaf 1956; zou dat gebied toen al nationaal park geweest zijn? Of is het park om de telescoop heen afgebakend? Kip of ei, ik weet het niet. Eén van de lezers misschien?
Wil je meer weten van deze kolos op de heide? Hierbij een link naar een folder met meer informatie.
We fietsten even een stukje om naar Pesse (blog komt nog, deel 5 in deze serie) en fietsten daarna weer naar Ruinen.
Toen we vlak bij Ruinen waren moesten we eigenlijk nog twee knooppunten ‘ophalen’, een klein driehoekje van ongeveer twee kilometer, maar daar hadden we geen zin meer in. Koud, stijf, zere kont: we wilden naar ons warme B&B.
De mevrouw van de knooppunten-app raakte in de war. “Klopt uw route nog?!?” riep ze bezorgd.
Ja, hoor, de andere punten doen we morgen wel
’s Avonds trakteerden we onszelf op een dinertje dat bij ons werd bezorgd door hotel Kuik.
Stoofpotje. Zalm.
Niks te vieren eigenlijk; we dronken een glas op de goede dingen in het leven.
Benieuwd naar de andere delen uit de ‘Ruinen-blogreeks’?
1. Van schaatsijs naar softijs.
2. B&B ‘de Beddestee’
3. Wel honderd lammetjes!
5. Allemaal familie
6. Ommetje met Bram de Ram
7. Coucangé
Wat in het vat zit:
8. Van landgoed naar plaggenhut
9. Gehaakt lampionnetje
Hans
Dwingelerveld is volgens mij Dwingelerveld.😀
Ada
Je schrijft 2x hetzelfde, maar je bedoelt dat er nog een ‘d’ in moet. Klopt! Ik ga het aanpassen.